Kristof Kolomb Amerika'yı keşfe çıktığı ilk yolculuğunda 50 yaşını çoktan aşmış durumdaydı.
Pasteur kuduz aşısını bulduğunda 60 yaşındaydı.
Mimar Sinan, Süleymaniye Camisini bitirdiğinde 70 yaşını geçmişti. Selimiye camisini tamamladığında ise yaşı 80 olmuştu.
Galileo, ayın günlük ve aylık çizimlerini yaparken 73 yaşında idi.
Charlie Chaplin, 76 yaşında film yönetmenliği yaparak hala işinin başındaydı.
Goethe, en büyük eseri Faust'un ölümünden bir yıl önce, yani 82 yaşında bitirmişti.
Nobel ödüllü Alman doktor Albert Schweitzer 88 yaşında ameliyat yapıyordu.
Ressam Titian 99 yaşında "Lepanto Savaşı" adlı ünlü tablosunu tamamladı.
Dört defa İngiltere başbakanı seçilen Gladstone, son kez göreve geldiğinde yaşı 83'tü.
Yaşlanmak bir dağa tırmanmak gibidir. Çıktıkça yorgunluğunuz artar. Nefesiniz daralır ama görüş alanınız genişler.
Beynimiz yeni tecrübeler keşfettiği (bilgiler ürettiği) sürece insan genç sayılır.
Pasteur kuduz aşısını bulduğunda 60 yaşındaydı.
Mimar Sinan, Süleymaniye Camisini bitirdiğinde 70 yaşını geçmişti. Selimiye camisini tamamladığında ise yaşı 80 olmuştu.
Galileo, ayın günlük ve aylık çizimlerini yaparken 73 yaşında idi.
Charlie Chaplin, 76 yaşında film yönetmenliği yaparak hala işinin başındaydı.
Goethe, en büyük eseri Faust'un ölümünden bir yıl önce, yani 82 yaşında bitirmişti.
Nobel ödüllü Alman doktor Albert Schweitzer 88 yaşında ameliyat yapıyordu.
Ressam Titian 99 yaşında "Lepanto Savaşı" adlı ünlü tablosunu tamamladı.
Dört defa İngiltere başbakanı seçilen Gladstone, son kez göreve geldiğinde yaşı 83'tü.
Yaşlanmak bir dağa tırmanmak gibidir. Çıktıkça yorgunluğunuz artar. Nefesiniz daralır ama görüş alanınız genişler.
Beynimiz yeni tecrübeler keşfettiği (bilgiler ürettiği) sürece insan genç sayılır.
Başarılı bir başangıç için ilk 90 gün..
Harika bir ise kabul edildiniz ve ise ilk baslayacaginiz gun gittikce yaklasiyor. Gorusmeler suresince yeni isverenlerinizin gozunde iyi bir izlenim yaratmayi basardiniz. Ayni izlenimi elbette ise basladiktan sonra da surdurmek istiyorsunuz. Peki bunu nasil yapabilirsiniz?
Yogun is gorusmeleri sonrasinda isinize baslamak uzeresiniz. Yeni isverenlerin potansiyelinizi gordugunu, yetkinliklerinizi uygun buldugunu biliyorsunuz. Diger bir deyisle, onlari etkilemeyi basardiniz ve onlar da sizi ise aldilar. Artik onemli olan, yarattiginiz olumlu izlenimi devam ettirerek isinizde basarili olmaniz. Bu surecte de ise baslamanizi takip eden ilk aylar cok onemli. Iste Amerikali uzman Susan W. Miller’dan, ilk birkac ayinizi basariyla tamamlayabilmeniz icin oneriler...
İlk aylar neden önemli?
Uzmanlar, bir calisanin ilk 90 gundeki davranislariyla hatirlandigini soyluyor. Zorlu ise alim sureclerinden gecip ise kabul edildiginizde bunun, bir son degil bir baslangic oldugunu bilmelisiniz.
Cunku ilk aylar boyunca sadece sizi ise alan kisiler veya yoneticileriniz degil, is arkadaslariniz ve tum diger calisanlar tarafindan siki bir gozlem altinda tutulacaksiniz.Yoneticileriniz performansinizi ve is ortamina uyumunuzu degerlendirirken, is arkadaslariniz da giyiminizden davranislariniza, telefonda konusma tarzinizdan, yemek yiyisinize kadar tum ayrintilari degerlendiriyor olacak. Ama hemen panige kapilmayin. Bazi basit noktalara dikkat ederseniz her calisanin yasadigi bu sureci sizin basariyla atlatmaniz mumkun.
Gec kalmamaya buyuk ozen gosterin
Trafik veya cesitli aksilikler nedeniyle hepimiz zaman zaman isimize gec kalabiliriz. Ancak ise başladığımız ilk günlerde bu aksilikleri en aza indirgemek için çok büyük özen göstermeliyiz. Çünkü profesyonelliğin ve güvenilirliğin en önemli göstergesi, dakikliktir. Bunu hiçbir zaman unutmamalıyız. Aksilikleri en aza indirgemek için alınacak baslıca önlem, ev ve is arasındaki mesafeyi ve zamanı iyi ayarlamaktır. İlk günlerde evden yârim saat kadar erken çıkarak vaktinde iste olmayı garantileyebilirsiniz. Eğer şirketin sağladığını servis araçlarını kullanıyorsanız, ayni özeni servis saatlerine de göstermelisiniz.
İse karsı isteğinizi belli edin
Yeni is ortamınıza ve görevlerinize alışmak zor olabilir. Ancak bu zorlukların sizi yıldırmasına izin vermemeli, her zaman güler yüzlü olmalısınız. Bununla beraber enerjik ve öğrenmeye acık olduğunuzu sözlerinizle ve davranışlarınızla göstermelisiniz.
Soru sormaktan çekinmeyin
Öğrenmeniz gereken birçok şey olacaktır. Kahve makinesi veya bilgisayarınızla ilgili ayrıntılardan, şirket içindeki görev dağılımlarına kadar birçok konuda bilgi edinmeniz gerekecek. Bu konularda çalışma arkadaşlarınızdan yârdim istemekten çekinmeyin. Olumsuz tepkiler alıyorsanız, doğru kişiye sormuyorsunuz demektir. O zaman da doğru kişinin kim olduğunu bulmak yolundaki çalışmalarınıza devam edebilirsiniz.
İyi bir dinleyici olun
Sorduğunuz soruların yanıtlarını çok iyi bir şekilde dinleyin. Bilmediğiniz konularda da yorum yapmaktan ve fikir yürütmekten kaçının. Unutmayın, ilk aylarınızda iyi bir dinleyici olmak, size ileriki zamanlarda büyük avantajlar sağlayacak.
Bir arkadaş çevresi oluşturun
Uzmanlar, işyerinde en önemli ilişkilerinizin, resmi olmayan ilişkiler olduğunu soyluyor. Is arkadaşlarınızla iyi ilişkiler kurmaya özen gösterin. Örneğin öğle yemeğine çıkma tekliflerini asla reddetmeyin. Hatta siz onları davet edin. Ofis içindeki küçük sohbetlerde de yerinizi almaya calisin. Yeni insanlarla tanışıp arkadaşlık kurma bazıları için çok kolay ve kendiliğinden bir davranıştır. Siz bu kişilerden biri değilseniz, özel caba göstererek is arkadaşlarınızla iyi ilişkiler kurmalısınız. Unutmayın, is arkadaşlarınız en iyi güvenlik ağınızdır.
İslerin nasıl yürüdüğünü öğrenin
Yeni işvereninizin en önemli ürünlerinin ve hizmetlerinin neler olduğunu çok iyi bir şekilde anlamalısınız. Genelde bir şirketin kalbi satış ve müşteri ilişkileri bölümünde atar. Bu bölümlerde görevli olmasanız bile satış faaliyetlerini yakından takip etmeye calisin. Örneğin, insan kaynakları gibi, şirketin ürünlerini satmakla sorumlu olmadığınız bir alanda çalışıyor bile olsanız bile şirketin amaçlarını biliyor olmak, iyi bir izlenim bırakacak ve isinizi daha iyi bir şekilde yapmanıza yardımcı olacaktır. Bu tur bir yaklaşım sizi farklılaştıracak ve isinizden daha fazla zevk almanızı sağlayacaktır.
Yöneticinizin beklentilerini öğrenin
İlk toplantılarınızın birinde yöneticinize, isinizin ilk aylarında size ne gibi hedefler çıkardığını sorun. Bu soru aslında görüşmeler sırasında da sorulmuş olabilir ama ise başlayınca bazı planlarda değişiklik olabilir. Ancak bazen yöneticiniz sizden beklediklerini tam söylemeyebilir veya henüz ayrıntılı bir planı olmayabilir. Görüşmeden somut bir amaçlar listesiyle dönmeseniz bile, önceliklerinizin neler olduğu konusunda bir fikre sahip olmaya çalışmalısınız
Harika bir ise kabul edildiniz ve ise ilk baslayacaginiz gun gittikce yaklasiyor. Gorusmeler suresince yeni isverenlerinizin gozunde iyi bir izlenim yaratmayi basardiniz. Ayni izlenimi elbette ise basladiktan sonra da surdurmek istiyorsunuz. Peki bunu nasil yapabilirsiniz?
Yogun is gorusmeleri sonrasinda isinize baslamak uzeresiniz. Yeni isverenlerin potansiyelinizi gordugunu, yetkinliklerinizi uygun buldugunu biliyorsunuz. Diger bir deyisle, onlari etkilemeyi basardiniz ve onlar da sizi ise aldilar. Artik onemli olan, yarattiginiz olumlu izlenimi devam ettirerek isinizde basarili olmaniz. Bu surecte de ise baslamanizi takip eden ilk aylar cok onemli. Iste Amerikali uzman Susan W. Miller’dan, ilk birkac ayinizi basariyla tamamlayabilmeniz icin oneriler...
İlk aylar neden önemli?
Uzmanlar, bir calisanin ilk 90 gundeki davranislariyla hatirlandigini soyluyor. Zorlu ise alim sureclerinden gecip ise kabul edildiginizde bunun, bir son degil bir baslangic oldugunu bilmelisiniz.
Cunku ilk aylar boyunca sadece sizi ise alan kisiler veya yoneticileriniz degil, is arkadaslariniz ve tum diger calisanlar tarafindan siki bir gozlem altinda tutulacaksiniz.Yoneticileriniz performansinizi ve is ortamina uyumunuzu degerlendirirken, is arkadaslariniz da giyiminizden davranislariniza, telefonda konusma tarzinizdan, yemek yiyisinize kadar tum ayrintilari degerlendiriyor olacak. Ama hemen panige kapilmayin. Bazi basit noktalara dikkat ederseniz her calisanin yasadigi bu sureci sizin basariyla atlatmaniz mumkun.
Gec kalmamaya buyuk ozen gosterin
Trafik veya cesitli aksilikler nedeniyle hepimiz zaman zaman isimize gec kalabiliriz. Ancak ise başladığımız ilk günlerde bu aksilikleri en aza indirgemek için çok büyük özen göstermeliyiz. Çünkü profesyonelliğin ve güvenilirliğin en önemli göstergesi, dakikliktir. Bunu hiçbir zaman unutmamalıyız. Aksilikleri en aza indirgemek için alınacak baslıca önlem, ev ve is arasındaki mesafeyi ve zamanı iyi ayarlamaktır. İlk günlerde evden yârim saat kadar erken çıkarak vaktinde iste olmayı garantileyebilirsiniz. Eğer şirketin sağladığını servis araçlarını kullanıyorsanız, ayni özeni servis saatlerine de göstermelisiniz.
İse karsı isteğinizi belli edin
Yeni is ortamınıza ve görevlerinize alışmak zor olabilir. Ancak bu zorlukların sizi yıldırmasına izin vermemeli, her zaman güler yüzlü olmalısınız. Bununla beraber enerjik ve öğrenmeye acık olduğunuzu sözlerinizle ve davranışlarınızla göstermelisiniz.
Soru sormaktan çekinmeyin
Öğrenmeniz gereken birçok şey olacaktır. Kahve makinesi veya bilgisayarınızla ilgili ayrıntılardan, şirket içindeki görev dağılımlarına kadar birçok konuda bilgi edinmeniz gerekecek. Bu konularda çalışma arkadaşlarınızdan yârdim istemekten çekinmeyin. Olumsuz tepkiler alıyorsanız, doğru kişiye sormuyorsunuz demektir. O zaman da doğru kişinin kim olduğunu bulmak yolundaki çalışmalarınıza devam edebilirsiniz.
İyi bir dinleyici olun
Sorduğunuz soruların yanıtlarını çok iyi bir şekilde dinleyin. Bilmediğiniz konularda da yorum yapmaktan ve fikir yürütmekten kaçının. Unutmayın, ilk aylarınızda iyi bir dinleyici olmak, size ileriki zamanlarda büyük avantajlar sağlayacak.
Bir arkadaş çevresi oluşturun
Uzmanlar, işyerinde en önemli ilişkilerinizin, resmi olmayan ilişkiler olduğunu soyluyor. Is arkadaşlarınızla iyi ilişkiler kurmaya özen gösterin. Örneğin öğle yemeğine çıkma tekliflerini asla reddetmeyin. Hatta siz onları davet edin. Ofis içindeki küçük sohbetlerde de yerinizi almaya calisin. Yeni insanlarla tanışıp arkadaşlık kurma bazıları için çok kolay ve kendiliğinden bir davranıştır. Siz bu kişilerden biri değilseniz, özel caba göstererek is arkadaşlarınızla iyi ilişkiler kurmalısınız. Unutmayın, is arkadaşlarınız en iyi güvenlik ağınızdır.
İslerin nasıl yürüdüğünü öğrenin
Yeni işvereninizin en önemli ürünlerinin ve hizmetlerinin neler olduğunu çok iyi bir şekilde anlamalısınız. Genelde bir şirketin kalbi satış ve müşteri ilişkileri bölümünde atar. Bu bölümlerde görevli olmasanız bile satış faaliyetlerini yakından takip etmeye calisin. Örneğin, insan kaynakları gibi, şirketin ürünlerini satmakla sorumlu olmadığınız bir alanda çalışıyor bile olsanız bile şirketin amaçlarını biliyor olmak, iyi bir izlenim bırakacak ve isinizi daha iyi bir şekilde yapmanıza yardımcı olacaktır. Bu tur bir yaklaşım sizi farklılaştıracak ve isinizden daha fazla zevk almanızı sağlayacaktır.
Yöneticinizin beklentilerini öğrenin
İlk toplantılarınızın birinde yöneticinize, isinizin ilk aylarında size ne gibi hedefler çıkardığını sorun. Bu soru aslında görüşmeler sırasında da sorulmuş olabilir ama ise başlayınca bazı planlarda değişiklik olabilir. Ancak bazen yöneticiniz sizden beklediklerini tam söylemeyebilir veya henüz ayrıntılı bir planı olmayabilir. Görüşmeden somut bir amaçlar listesiyle dönmeseniz bile, önceliklerinizin neler olduğu konusunda bir fikre sahip olmaya çalışmalısınız
Hepimiz, bazı öğrencilerin ve genç profesyonellerin çok başarılı olacaklarını, fakat onlar kadar parlak olan diğerlerinin o kadar başarılı olamayacaklarını fark ederiz. Bu neden böyle oluyor? Neleri farklı yapıyorlar?
Başlamadan önce, başarının göreceli ve çok boyutlu bir kavram olduğunu itiraf etmeliyim. Çoğumuz işkoliğiz ve başarıyı çok dar anlamıyla, arkadaş olarak başarılı, hayattan keyif almakta başarılı, kişisel gelişimde başarılı olarak tanımlıyoruz
Düşüncelerimi, başarıya ilişkin "on üç kural" olarak berraklaştırmaya çalıştım. Bunların hiçbiri kesin değil. Kişisel olarak ben, bu kuralların birini ya da daha fazlasını her gün ihlal ediyorum. Ama kurallara uyduğumda, uymadığım zamanlara nazaran işlerin çok daha iyi gittiğini fark ettim. Aynı zamanda, öğrencilerin bu kurallardan ne kadar fazlasına uyarlarsa, başarılarının da o kadar arttığını fark ettim.
Kural 1. Sadece sonucu değil, süreci de önemseyin
Çok azımız birden bire başarılı olmuşuzdur. Çoğunlukla küçük parçalar tırtıklarız ve parçalar teker teker yerlerine yerleşirler. Becerilerin ve bilgilerin, beklenmedik şekillerde birleşmeleri gibi, küçük gibi görünen şeyler sonunda çok önemli olabilirler. Hangi davranışlarımızın, belirli bir zamanda kariyerimize ne gibi katkılar sağlayacağını yormamak mümkün değildir.
Bu, bir sorun yaratır. Eğer başarı, bir sonuç olarak çok önemliyse, genellikle bizi o başarıya ulaştıracak olan süreci önemsemeyiz. Mesela bir hocanın, "ilgisiz" bir entelektüel alanla ilgili ilginç bir konu ortaya attığını düşünelim. Eğer öğrenci, daha çok elde edeceği sonuca odaklanan bir öğrenciyse, entelektüel olarak kendini konuya kapatma eğiliminde olacağı için, bu konuda daha sonra önemli olabilecek bazı şeyleri öğrenme fırsatını kaçırmış olacaktır.
Başarılı öğrencilerde, bu gibi durumlara açık olmalarından ve genel olarak işi önemseme eğilimlerinin bir sonucu olarak, nitelikteki tutarlılıktan kaynaklanan bir zenginlik gözlenir. Başarılı profesyonellerin çoğu, alanla ilgili geniş bir yelpazedeki konuları önemserler ve görevin taşıdığı değeri vurgularlar. Her zaman sonuca doğru ilerlerler ama sürecin değerini unutmazlar.
Bunun için tercih ettiğim bir kelime var: Oyun. Bu kelimeyi, görevi önemsiz göstermek için kullanmıyorum. Bunu, davranışı sürdüren ve kalitesinin yüksek tutulmasını sağlayan sonuçların kaynağına işaret etmek için kullanıyorum. Bir gazete tartışma grubuna gitmenin, bir toplantıya katılmanın ya da araştırma yapmanın en geçerli nedeni, oyunu profesyonel olarak oynamaktır. "En iyi" yol budur, çünkü kalite sürecine bir oyuncu gibi katılım genellikle hemen mümkün olabilir.
Bu faaliyetlerin somut sonuçları (örneğin iş, para, saygınlık, övgü) elde edildiğinde, eğer elde edilirse, küçük, ince ve gecikmiş olabilir. Eğer faaliyetlerinizi sürdürmek için bu sonuçlara güvenecek olursanız, yaptıklarınızdan vazgeçmeniz işten bile değildir.
Ay Gould, kişinin entelektüel oyunu ciddiye almasının sonucunda ne olacağına ilişkin iyi bir örnektir. Evet, o bir paleontolojisttir. Ama aynı zamanda kendisi, psikoloji, beysbol, mimari ve aydınlanma çağının insanlar için anlamıyla ilgili çok güzel yazılar da yazmıştır. Onun akademik oyundan çok keyif aldığı açıktır. Bütün oyunlarda olduğu gibi, kurallara uyar; yani delillerini bilir. Çalıştığım en iyi öğrenciler, sabah 3'e kadar bir yerel grup için hazırladıkları sunumu düzeltmeye çalışan ya da benzeri şeyler yapan insanlardı. Olayı genel olarak değerlendirirseniz, aslında yaptıkları iş çok da önemli değildi ama onlar, o görevin kendisini önemli görüyorlardı. Asıl önemli olan nokta, aynı özeni komik bir şiir yazarken de, bilim felsefesinin pek de önemli olmayan bir konusunu tartışırken de göstermeleridir. Stepken Ay Gould'un da böyle bir öğrenci olduğunu tahmin ediyorum.
Kural 2. Konuşun ve yazın - bunu çokça yapın
Bilim, sözel bir iştir. Başarılı bilim adamları konuşmalı, yazmalı, ikna etmeli ve tartışmalıdır. Profesyonel sözel davranışta beceri kazanmanın tek yolu onu uygulamaktır. Sınıfta konuşun. Sohbetlerde konuşun. Koridorlarda konuşun. Dinleyin ve cevap verin. Varsayımlarda bulunun ve düşünün.
Tartışın. Düşünceleri paylaşın. Eğer söyleyecek bir şeyiniz olduğunu düşünüyorsanız, söyleyin. Söyleyeceğinizin söylemeye değip değmeyeceğinden emin değilseniz bile söyleyin. Kronik korku dolu sessizlik, genç bir bilim adamının en kötü düşmanıdır ve bu, şaşırtıcı derecede yaygındır. Bölümümüze aldığımız olağan üstü parlak öğrencilerimizin en az yarısı sınıfta çok nadir konuşurlar ve bu, eğer devam ederse, feci şeylerin habercisidir.
Bazen düşünme sessizliğinin iyi bir şey olduğu tabii ki doğrudur. Ne zaman dinlenmesi gerektiğini ve ne zaman konuşulması gerektiğini ayırt etmeniz gerekir. Ama doğrusu bir gevezeyi susturmak, bir dilsizi konuşturmaktan çok daha kolay olduğundan, ayırt etmeyi öğrenmeye, bu skalanın geveze ucundan başlanırsa daha kolay olacaktır.
Aynı şey yazıda da geçerlidir. Kolayca yazabilmek deneyimlerle gerçekleşir. Ama öğrencilerin çoğu bu "deneyimlerin" okumayı, düşünmeyi, taslak çıkarmayı ya da planlamayı içermesi gerektiğini düşünüyorlarmış gibi görünüyor. Onlar da önemli ama profesyonel yazına hâkim olabilmek için yazmak gerekir. Kelimeleri kâğıda geçirmeniz ve onları da başkalarına sunmanız gerekir.
Bunu yapmanın birçok yolu var. Mesela sınıf ödevi olarak bir şey yazarken, onu yayınlayacakmışsınız gibi yazın ve sonra da yayınlamaya çalışın.
Kural 3. Kolaylıkla evet deyin ve yapın
Kariyerinizin başındayken kendinizi değişik şeylere maruz bırakın. Repertuarınızı genişletin. Biri iyi bir projeden bahsedince "haydi yapalım" deyin. Eğer biri bir proje için sizden yardım isterse evet deyin. Sonra da yardım edin. Sizden beklenenden fazlasını yapın. Eğer sizden bir bilgisayar programı geliştirmeniz bekleniyorsa, bunu sonraki hafta yerine hemen ertesi gün hazırlayın ve programa değişik sesler de ekleyin. Eğer sizden laboratuarı düzenlemeniz istendiyse, bunu ayrıntılı ve itinalı bir şekilde yapın.
Kural 4. Başkalarıyla çalışın ve kolayca paylaşın
Başkalarından çok şey öğrenebilirsiniz. Sizin ilerlemenize yardımcı olurlar ve size yeni şeyler öğretirler. Yani işbirliği yapın. Takımlar oluşturun. Bir ağ kurun. Talep ettiğinizden daha fazlasını verin.
İşbirliğini engelleyen şey, katacağınız hiç bir şeyin olmadığını düşünmeniz ya da (daha kötüsü) başkasının sizden daha kazançlı olacağını düşünmenizdir. Başkasının daha kazançlı olması mümkündür ama bunun engellenmesinin hedeflenmesi işbirliğini öldürür. Yazar adlarının sıralanması konusunu zamanı gelince düşünün ve zamanı gelince de bu konuda rahat olun. Olaya geniş bir perspektiften bakacak olursanız, ikinci yazar yerine üçüncü yazar olmanız fazla bir şey fark ettirmez.
Benzer bir şekilde, eğer başkaları sizin düşüncelerinizi kullanacak olursa, başkalarının size öğrettiklerinden faydalanabilirseniz, o düşünceyi ürettiğiniz gibi bir sürü başka düşünce de üretirsiniz.
Kural 5. Sözlerinizi tutun
Bu en önemli kuraldır. Bu kural, başarılı öğrenciyi başarısız öğrenciden en iyi ayıran kuraldır; ama kuralı uygulayana kadar değeri anlaşılmaz. Bu nedenle verdiğiniz sözü tutmanın mutlaka bir yolunu bulun. Bir program hazırlayın, ölüm-kalım meselesi yapın, büyükannenizin fidyesi olarak düşünün. Yapın. Tabii ki kimse her zaman verdiği sözü tutmaz. Tamam, o zaman, tutmadığınızda geri dönün ve kesinlikle tutun. Ben hemen her gün bunu ihlal ediyorum ama yine de sözümü tutmak için bir savaş veriyorum.
Kural 6. Köpekler bile hiç kendi yataklarına işemezler
Bir anlamda, başarının sonucu esas olarak sosyaldir: İnsanlar sizinle ve çalışmalarınızla ilgili olumlu şeyler düşünürler. Ama hepimiz başarısızlıktan korkarız. Öğrencilerin omuzlarında, bağımlılık ve bir dereceye kadar güç sahibi olmamayla karışık fazladan bir yük vardır. Alaycı olma, eleştirme, paranoya, dedikodu ve bunun gibi şeyler, bu korku ve yükle başa çıkmada berbat yollardır. Mesela öğrenciler, kendi aralarında programları veya hocaları ile ilgili şikâyetçi olurlar. Ama bir şeyler yapılabilecek ortamlarda bu şikâyetlerini açıkça dile getirmezler. Hepiniz, işlerin kötü gittiği, kimsenin bu standartları karşılayamayacağı, hocaların da zaten ahmak oldukları gibi konularda hemfikir olduğu bir grup oluşturmaya başlarsınız (mesela burslu öğrenciler olarak).
Sonuç şudur: (a) başarının sosyal faydalarından çok az yararlanılır (sözel olarak destekleyici bir grup) ama başarı görülmez, (b) daha büyük, sözel bilimsel grubun ve içinde yer aldığınız programın kontrolü azalır, (c) haklı olarak o programda kendinizi kötü hissedersiniz. İşe yaramayan şeylerin desteklendiği sosyal bir grup oluşturursunuz. Bu, iyi hissettirir ama hiç bir yere gotürmez.
Bu sürecin birçok öğrencinin eğitimini mahvettiğini gördüm. Bazen bir ya da iki yıl sonra olan bitenin farkına varıp kendilerini bundan çekerler, bazen de programı bırakırlar. En trajik olanlarsa, eğitimlerine isteksizce (ama gizli ve haklı bir öfke ile) devam edenler ve yıllar sonra fırsatları kaçırdıklarını fark edenlerdir. Çözüm sadece, bunu yapmayı reddetmek, başkaları sizi bunun içine çekmeye çalıştıklarında arkanızı dönüp gitmek ve kariyerinizle ilgili olarak sorumluluk almaktır. Sonuçta köpekler bile hiçbir zaman kendi yataklarına işemezler.
Kural 7. Kendi gücünüzü tanıyın ve ona göre davranın
Size inanılmaz birşey söyleyeyim: Çok farklı bir alana geçebilirsiniz. İyi iş çıkartmış olmak için abartılı miktarlarda paraya ve zekâya sahip olunması gereken alanlardan bahsetmiyoruz. Burada genç ve ulaşılabilir, herkesin değişiklikler yaratabileceği alanlardan bahsediyoruz. Gerçekten başarısız olan bir öğrenci ya bundan korkarak geri çekilecek (bkz. Kural 6) ya da ulaşılmaz hayaller peşinde koşacaktır. Başarılı öğrenci ise kendi gücünü tanır ve onu ortaya koymak için kararlı ve büyük bir çaba harcar.
Nelson Mandela, bir açılış konuşmasında benim çok sevdiğim bir noktaya parmak bastı:
En derin korkumuz, yetersiz olmamız değildir. En derin korkumuz, ölçülemeyecek kadar güçlü olmamızdır. Bizi en çok korkutan şey karanlığımız değil, ışığımızdır. Kendimize "ben kim oluyorum da çok parlak, muhteşem, yetenekli, şaşırtıcı oluyorum?" diye sorarız. Aslında siz kimsiniz de bunların hiç biri DEĞİLSİNİZ? Siz, tanrının çocuklarısınız. Küçük işlerle oyalanmanız dünyanın bir işine yaramaz. Etrafınızdakiler güvensiz hissetmesin diye kendinizi çekmenin hiçbir zekice tarafı yok. Biz, tanrının içimizdeki pırıltısını açığa çıkarmak üzere dünyaya geldik. Bu pırıltı sadece bazılarımızda değil, her birimizde mevcuttur. Ve biz, ancak kendi ışığımızın parlamasına izin verdikçe, başkalarının da aynı şeyi yapmasına imkân sağlayabiliriz. Biz kendi korkularımızdan kurtulup özgürleştikçe, varlığımız başkalarını da özgürleştirir.
Kural 8. Kendi sınırlarınızı tanıyın ve ona göre davranın
Bu gezegende ne kadar zamanınız olduğunu bilmiyorsunuz. Kaç yılınız olursa olsun, zaman, kesinlikle kısıtlı. Öğrencilerime, bu durumun araştırma alanında farkına varıp hem eğlenceli hem de önemli çalışmalar yapmalarını söylerim. Mesela bazen zayıf öğrenciler, sanki yaratabilecekleri en iyi şey oymuş gibi (bkz. Kural 7) ya da çok zamanları varmış gibi, başka birinin literatürde yapmış olduğu bir araştırmanın, ufak tefek değişikliklerle tekrarı olacak fikirlerle geliyorlar. Bu durumda öğrencilere şunu sorarım: Ölene kadar sadece iki ya da üç araştırma yapma şansınız var. Bunlardan birini bu araştırmayla harcamak ister misiniz? Başarılı öğrenciler, zamanlarını bir değişiklik yaratmak için kullanırlar.
Kural 9. Sizden daha iyi olanlarla iletişim ağı oluşturun
Öğrencilerde, kendilerinden daha tecrübeli ve çok başarılı profesyonelleri, iki hatalı şekilde düşünme eğilimi vardır: Onları ya kusursuz ve ulaşılmaz ya da bir kenara atılması gereken dinozorlar olarak düşünürler. Genellikle başarısız öğrenciler ilk hataya, başarılı öğrencilerse ikinci hataya düşerler. Ama en çok işe yarayan bakış açısı, onları çabalayarak ve ter dökerek saygınlık kazanmış, bir şeyler öğrenilebilecek insanlar olarak görmektir. Birkaç istisna dışında, tanınmış profesyonellerin hepsi sevilesi, çok çalışan ve zeki insanlardır. Bu, şaşırtıcı birşey değildir, çünkü eğer öyle olmasalardı, tanınmış olmazlardı. İnsanlar aptalların başarısız olmalarını sağlamaya çalışırlar ve aptal ya da tembel insanlar çok nadir olarak zamanın sınavından geçebilecek düşünceler üretebilirler. Başarılı öğrenciler, başarılı insanlar tanımak isterler; onlarla konuşmak, etkileşime girmek ve onları dinlemek isterler. Bir düşünce diyaloğuna girmek isterler. Başarısız öğrencilerse çok korkarlar, ilgilenmezler ya da sadece gösteriş yapmak isterler.
Alanın önde gelen isimlerini tanıyın. Konuşmalarını dinleyin. Kokteyl partilerinde onlarla konuşun. Onlara yazın. Eğer uygun olursa, kendi çalışmalarınızı onlara yollayın. Hoş, zeki ve çalışkan insanlar, kendilerinden birşeyler öğrenmek için en iyi insanlardır.
Bu ağ, düşünceleriniz için bir arena oluşturmanıza yardım edecektir. Başarılı öğrenciler, entellektüel bağlantılarını oyun oynamak için bir fırsat yaratma yönünde kullanma eğilimindedirler. Mesela henüz eğitimlerinin başında olan öğrenciler bile bir sempozyum düzenleyip buna katılabilirler. Eğer tanınmış kişilerin sizin sahnenizde oynamalarını sağlayabilirseniz bu, sizin konuşmanızı daha iyi bir hale getirecektir. Sonuçta yapmanız gereken tek şey iyi bir atış yaparak düşüncelerinizi başkaları ile paylaşmak üzere bir ağ kurmak.
Kural 10. Doğrularınızı koruyun
Anonim söylemler bize, öğrencilerin okulda bir dönem kopya çektiklerini söylerler. Bu belki bir sınavdan geçebilmek içindi, belki de bir ödevden daha yüksek not alabilmek içindi. Şu anda eğitim gören öğrenciler, bilimin bu tür şeylerin üstünde olduğunu biliyorlar ama biz, onları kopya çekmeye yönelten, insanoğlunun gerçekleri ile ilgili çok az kafa yoruyoruz; bunun yerine olanları "ahlaklı" kılmaya çabalıyoruz. Bilimde sahtekarlık çok nadir olarak konu edildiği için öğrenciler, araştırmada sahtekarlık yapmanın aslında ne kadar sapkın bir eğilim olduğunu fark etmezler.
Özellikle başarılı olmak isteyen insanlar hatalı veri oluşturmak üzere değiştirmeler yapmak ya da sahtekarlıklar konusunda zan altındadırlar. O makaleyi yayınlatmak ya da şu ödülü kazanmak için uçlardaki birkaç veriyi atmak ya da veriler toplandıktan sonra önemli bir kriteri iptal etmek cazip gelir. Genellikle bunu açıklayabilirsiniz ama gri ödünlerin gölgesi, siyah ve beyaz sahtekarlığa yol açabilir. Bu şekillendirme işlemi nedeniyle çok başarılı kariyerlerin yok olduklarını gördüm.
Buna bir önlem olarak, sonuç yerine süreç üzerinde odaklanmak faydalıdır (Kural 1). Köşelerin törpülenmesine neden olabilecek içsel baskılara, özellikle sonuca odaklanmış olma durumuna dikkat edin. Mesela hiçbir zaman "x'i göstermek" için bir çalışma yapmayın. Eğer böyle bir ifade kullandığınızı fark ederseniz, hemen kendi kendinizi düzeltin. O ifadeyi "x'in öyle olup almadığını görmek" olarak düzeltebilirsiniz. Belli bir sonuca ulaşmak isteme ya da haklı çıkma isteği, sizin düşmanınızdır. Bulma isteği, sizin dostunuzdur.
Bir an için işin diğer bir önemli yanı olan bilim tüketicileri yerine öğrenci bilim adamlarına odaklanacak olursak, bilimsel sahtekarlığın en vahim sonucu aslında yok olan kariyerler değildir-sonuçta sahtekarların çoğu paçayı kurtaracaktır. Bunun bedeli şudur: Doğrularınızı azıcık bile çiğnerseniz, yaptığınız faaliyetin, sizin için daha zayıf bir içsel pekiştireç haline geldiğini görürsünüz: Her zaman bu böyle olmuştur. İş oyun olmaktan çıkar, diğer uçta birşeyler ifade etmeye başlar. Bu durumda, bilim artık eğlenceli değildir.
Kural 11. Mutluluğunuzu ve huzurunuzu koruyun ve sürdürün
Başarılı öğrenciler kendilerine güvenirler. İlle de güvenli hissederler demek istemiyorum. Mutluluklarını takip ederler demek istiyorum: Kendilerine karşı dürüsttürler. Bu, kendine güvendir. Eğer tuhaf bir ilgiler karışımına sahipseniz, birisi ilginizi daha güvenli bir noktada odaklamanız gerektiğini söylese de vazgeçmeyin, bu sizi yeni ve heyecan verici birşeye gotürebilir. Riske girin. Eğer bu durum sizi endişelendiriyorsa, kendinize küçük bir güvenlik ağı oluşturun; fakat, size önemli gelen şeyi çiğneyip geçmeyin. Bu çiğneyişi çok ağır ödersiniz çünkü bu, sizin bilimsel eğlence pusulanızı kaybettirir. Bir pusulanız olmadan kaybolabilirsiniz.
Kural 12. Kolayca hayır deyin ve dediğinizi yapın
Kariyeriniz ilerledikçe, doğal olarak odaklanacaksınız. Kaliteyi elde tutmanın tek yolu budur. Odaklandıkça, hayır demeyi öğrenin. Öncelikler belirleyin. Onlara uyun. Ben hala bu kuralı öğreniyorum (aslında bunu ne kadar yaparsam, talepler ve dikkatte dağılmalar da artıyor, böylece Kural 5'in %100 olabilmesi için, Kural 12'ye asla yeteri kadar sahip olamıyorum).
Çeviri : Psk. Benek Altaylı/Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü
Başlamadan önce, başarının göreceli ve çok boyutlu bir kavram olduğunu itiraf etmeliyim. Çoğumuz işkoliğiz ve başarıyı çok dar anlamıyla, arkadaş olarak başarılı, hayattan keyif almakta başarılı, kişisel gelişimde başarılı olarak tanımlıyoruz
Düşüncelerimi, başarıya ilişkin "on üç kural" olarak berraklaştırmaya çalıştım. Bunların hiçbiri kesin değil. Kişisel olarak ben, bu kuralların birini ya da daha fazlasını her gün ihlal ediyorum. Ama kurallara uyduğumda, uymadığım zamanlara nazaran işlerin çok daha iyi gittiğini fark ettim. Aynı zamanda, öğrencilerin bu kurallardan ne kadar fazlasına uyarlarsa, başarılarının da o kadar arttığını fark ettim.
Kural 1. Sadece sonucu değil, süreci de önemseyin
Çok azımız birden bire başarılı olmuşuzdur. Çoğunlukla küçük parçalar tırtıklarız ve parçalar teker teker yerlerine yerleşirler. Becerilerin ve bilgilerin, beklenmedik şekillerde birleşmeleri gibi, küçük gibi görünen şeyler sonunda çok önemli olabilirler. Hangi davranışlarımızın, belirli bir zamanda kariyerimize ne gibi katkılar sağlayacağını yormamak mümkün değildir.
Bu, bir sorun yaratır. Eğer başarı, bir sonuç olarak çok önemliyse, genellikle bizi o başarıya ulaştıracak olan süreci önemsemeyiz. Mesela bir hocanın, "ilgisiz" bir entelektüel alanla ilgili ilginç bir konu ortaya attığını düşünelim. Eğer öğrenci, daha çok elde edeceği sonuca odaklanan bir öğrenciyse, entelektüel olarak kendini konuya kapatma eğiliminde olacağı için, bu konuda daha sonra önemli olabilecek bazı şeyleri öğrenme fırsatını kaçırmış olacaktır.
Başarılı öğrencilerde, bu gibi durumlara açık olmalarından ve genel olarak işi önemseme eğilimlerinin bir sonucu olarak, nitelikteki tutarlılıktan kaynaklanan bir zenginlik gözlenir. Başarılı profesyonellerin çoğu, alanla ilgili geniş bir yelpazedeki konuları önemserler ve görevin taşıdığı değeri vurgularlar. Her zaman sonuca doğru ilerlerler ama sürecin değerini unutmazlar.
Bunun için tercih ettiğim bir kelime var: Oyun. Bu kelimeyi, görevi önemsiz göstermek için kullanmıyorum. Bunu, davranışı sürdüren ve kalitesinin yüksek tutulmasını sağlayan sonuçların kaynağına işaret etmek için kullanıyorum. Bir gazete tartışma grubuna gitmenin, bir toplantıya katılmanın ya da araştırma yapmanın en geçerli nedeni, oyunu profesyonel olarak oynamaktır. "En iyi" yol budur, çünkü kalite sürecine bir oyuncu gibi katılım genellikle hemen mümkün olabilir.
Bu faaliyetlerin somut sonuçları (örneğin iş, para, saygınlık, övgü) elde edildiğinde, eğer elde edilirse, küçük, ince ve gecikmiş olabilir. Eğer faaliyetlerinizi sürdürmek için bu sonuçlara güvenecek olursanız, yaptıklarınızdan vazgeçmeniz işten bile değildir.
Ay Gould, kişinin entelektüel oyunu ciddiye almasının sonucunda ne olacağına ilişkin iyi bir örnektir. Evet, o bir paleontolojisttir. Ama aynı zamanda kendisi, psikoloji, beysbol, mimari ve aydınlanma çağının insanlar için anlamıyla ilgili çok güzel yazılar da yazmıştır. Onun akademik oyundan çok keyif aldığı açıktır. Bütün oyunlarda olduğu gibi, kurallara uyar; yani delillerini bilir. Çalıştığım en iyi öğrenciler, sabah 3'e kadar bir yerel grup için hazırladıkları sunumu düzeltmeye çalışan ya da benzeri şeyler yapan insanlardı. Olayı genel olarak değerlendirirseniz, aslında yaptıkları iş çok da önemli değildi ama onlar, o görevin kendisini önemli görüyorlardı. Asıl önemli olan nokta, aynı özeni komik bir şiir yazarken de, bilim felsefesinin pek de önemli olmayan bir konusunu tartışırken de göstermeleridir. Stepken Ay Gould'un da böyle bir öğrenci olduğunu tahmin ediyorum.
Kural 2. Konuşun ve yazın - bunu çokça yapın
Bilim, sözel bir iştir. Başarılı bilim adamları konuşmalı, yazmalı, ikna etmeli ve tartışmalıdır. Profesyonel sözel davranışta beceri kazanmanın tek yolu onu uygulamaktır. Sınıfta konuşun. Sohbetlerde konuşun. Koridorlarda konuşun. Dinleyin ve cevap verin. Varsayımlarda bulunun ve düşünün.
Tartışın. Düşünceleri paylaşın. Eğer söyleyecek bir şeyiniz olduğunu düşünüyorsanız, söyleyin. Söyleyeceğinizin söylemeye değip değmeyeceğinden emin değilseniz bile söyleyin. Kronik korku dolu sessizlik, genç bir bilim adamının en kötü düşmanıdır ve bu, şaşırtıcı derecede yaygındır. Bölümümüze aldığımız olağan üstü parlak öğrencilerimizin en az yarısı sınıfta çok nadir konuşurlar ve bu, eğer devam ederse, feci şeylerin habercisidir.
Bazen düşünme sessizliğinin iyi bir şey olduğu tabii ki doğrudur. Ne zaman dinlenmesi gerektiğini ve ne zaman konuşulması gerektiğini ayırt etmeniz gerekir. Ama doğrusu bir gevezeyi susturmak, bir dilsizi konuşturmaktan çok daha kolay olduğundan, ayırt etmeyi öğrenmeye, bu skalanın geveze ucundan başlanırsa daha kolay olacaktır.
Aynı şey yazıda da geçerlidir. Kolayca yazabilmek deneyimlerle gerçekleşir. Ama öğrencilerin çoğu bu "deneyimlerin" okumayı, düşünmeyi, taslak çıkarmayı ya da planlamayı içermesi gerektiğini düşünüyorlarmış gibi görünüyor. Onlar da önemli ama profesyonel yazına hâkim olabilmek için yazmak gerekir. Kelimeleri kâğıda geçirmeniz ve onları da başkalarına sunmanız gerekir.
Bunu yapmanın birçok yolu var. Mesela sınıf ödevi olarak bir şey yazarken, onu yayınlayacakmışsınız gibi yazın ve sonra da yayınlamaya çalışın.
Kural 3. Kolaylıkla evet deyin ve yapın
Kariyerinizin başındayken kendinizi değişik şeylere maruz bırakın. Repertuarınızı genişletin. Biri iyi bir projeden bahsedince "haydi yapalım" deyin. Eğer biri bir proje için sizden yardım isterse evet deyin. Sonra da yardım edin. Sizden beklenenden fazlasını yapın. Eğer sizden bir bilgisayar programı geliştirmeniz bekleniyorsa, bunu sonraki hafta yerine hemen ertesi gün hazırlayın ve programa değişik sesler de ekleyin. Eğer sizden laboratuarı düzenlemeniz istendiyse, bunu ayrıntılı ve itinalı bir şekilde yapın.
Kural 4. Başkalarıyla çalışın ve kolayca paylaşın
Başkalarından çok şey öğrenebilirsiniz. Sizin ilerlemenize yardımcı olurlar ve size yeni şeyler öğretirler. Yani işbirliği yapın. Takımlar oluşturun. Bir ağ kurun. Talep ettiğinizden daha fazlasını verin.
İşbirliğini engelleyen şey, katacağınız hiç bir şeyin olmadığını düşünmeniz ya da (daha kötüsü) başkasının sizden daha kazançlı olacağını düşünmenizdir. Başkasının daha kazançlı olması mümkündür ama bunun engellenmesinin hedeflenmesi işbirliğini öldürür. Yazar adlarının sıralanması konusunu zamanı gelince düşünün ve zamanı gelince de bu konuda rahat olun. Olaya geniş bir perspektiften bakacak olursanız, ikinci yazar yerine üçüncü yazar olmanız fazla bir şey fark ettirmez.
Benzer bir şekilde, eğer başkaları sizin düşüncelerinizi kullanacak olursa, başkalarının size öğrettiklerinden faydalanabilirseniz, o düşünceyi ürettiğiniz gibi bir sürü başka düşünce de üretirsiniz.
Kural 5. Sözlerinizi tutun
Bu en önemli kuraldır. Bu kural, başarılı öğrenciyi başarısız öğrenciden en iyi ayıran kuraldır; ama kuralı uygulayana kadar değeri anlaşılmaz. Bu nedenle verdiğiniz sözü tutmanın mutlaka bir yolunu bulun. Bir program hazırlayın, ölüm-kalım meselesi yapın, büyükannenizin fidyesi olarak düşünün. Yapın. Tabii ki kimse her zaman verdiği sözü tutmaz. Tamam, o zaman, tutmadığınızda geri dönün ve kesinlikle tutun. Ben hemen her gün bunu ihlal ediyorum ama yine de sözümü tutmak için bir savaş veriyorum.
Kural 6. Köpekler bile hiç kendi yataklarına işemezler
Bir anlamda, başarının sonucu esas olarak sosyaldir: İnsanlar sizinle ve çalışmalarınızla ilgili olumlu şeyler düşünürler. Ama hepimiz başarısızlıktan korkarız. Öğrencilerin omuzlarında, bağımlılık ve bir dereceye kadar güç sahibi olmamayla karışık fazladan bir yük vardır. Alaycı olma, eleştirme, paranoya, dedikodu ve bunun gibi şeyler, bu korku ve yükle başa çıkmada berbat yollardır. Mesela öğrenciler, kendi aralarında programları veya hocaları ile ilgili şikâyetçi olurlar. Ama bir şeyler yapılabilecek ortamlarda bu şikâyetlerini açıkça dile getirmezler. Hepiniz, işlerin kötü gittiği, kimsenin bu standartları karşılayamayacağı, hocaların da zaten ahmak oldukları gibi konularda hemfikir olduğu bir grup oluşturmaya başlarsınız (mesela burslu öğrenciler olarak).
Sonuç şudur: (a) başarının sosyal faydalarından çok az yararlanılır (sözel olarak destekleyici bir grup) ama başarı görülmez, (b) daha büyük, sözel bilimsel grubun ve içinde yer aldığınız programın kontrolü azalır, (c) haklı olarak o programda kendinizi kötü hissedersiniz. İşe yaramayan şeylerin desteklendiği sosyal bir grup oluşturursunuz. Bu, iyi hissettirir ama hiç bir yere gotürmez.
Bu sürecin birçok öğrencinin eğitimini mahvettiğini gördüm. Bazen bir ya da iki yıl sonra olan bitenin farkına varıp kendilerini bundan çekerler, bazen de programı bırakırlar. En trajik olanlarsa, eğitimlerine isteksizce (ama gizli ve haklı bir öfke ile) devam edenler ve yıllar sonra fırsatları kaçırdıklarını fark edenlerdir. Çözüm sadece, bunu yapmayı reddetmek, başkaları sizi bunun içine çekmeye çalıştıklarında arkanızı dönüp gitmek ve kariyerinizle ilgili olarak sorumluluk almaktır. Sonuçta köpekler bile hiçbir zaman kendi yataklarına işemezler.
Kural 7. Kendi gücünüzü tanıyın ve ona göre davranın
Size inanılmaz birşey söyleyeyim: Çok farklı bir alana geçebilirsiniz. İyi iş çıkartmış olmak için abartılı miktarlarda paraya ve zekâya sahip olunması gereken alanlardan bahsetmiyoruz. Burada genç ve ulaşılabilir, herkesin değişiklikler yaratabileceği alanlardan bahsediyoruz. Gerçekten başarısız olan bir öğrenci ya bundan korkarak geri çekilecek (bkz. Kural 6) ya da ulaşılmaz hayaller peşinde koşacaktır. Başarılı öğrenci ise kendi gücünü tanır ve onu ortaya koymak için kararlı ve büyük bir çaba harcar.
Nelson Mandela, bir açılış konuşmasında benim çok sevdiğim bir noktaya parmak bastı:
En derin korkumuz, yetersiz olmamız değildir. En derin korkumuz, ölçülemeyecek kadar güçlü olmamızdır. Bizi en çok korkutan şey karanlığımız değil, ışığımızdır. Kendimize "ben kim oluyorum da çok parlak, muhteşem, yetenekli, şaşırtıcı oluyorum?" diye sorarız. Aslında siz kimsiniz de bunların hiç biri DEĞİLSİNİZ? Siz, tanrının çocuklarısınız. Küçük işlerle oyalanmanız dünyanın bir işine yaramaz. Etrafınızdakiler güvensiz hissetmesin diye kendinizi çekmenin hiçbir zekice tarafı yok. Biz, tanrının içimizdeki pırıltısını açığa çıkarmak üzere dünyaya geldik. Bu pırıltı sadece bazılarımızda değil, her birimizde mevcuttur. Ve biz, ancak kendi ışığımızın parlamasına izin verdikçe, başkalarının da aynı şeyi yapmasına imkân sağlayabiliriz. Biz kendi korkularımızdan kurtulup özgürleştikçe, varlığımız başkalarını da özgürleştirir.
Kural 8. Kendi sınırlarınızı tanıyın ve ona göre davranın
Bu gezegende ne kadar zamanınız olduğunu bilmiyorsunuz. Kaç yılınız olursa olsun, zaman, kesinlikle kısıtlı. Öğrencilerime, bu durumun araştırma alanında farkına varıp hem eğlenceli hem de önemli çalışmalar yapmalarını söylerim. Mesela bazen zayıf öğrenciler, sanki yaratabilecekleri en iyi şey oymuş gibi (bkz. Kural 7) ya da çok zamanları varmış gibi, başka birinin literatürde yapmış olduğu bir araştırmanın, ufak tefek değişikliklerle tekrarı olacak fikirlerle geliyorlar. Bu durumda öğrencilere şunu sorarım: Ölene kadar sadece iki ya da üç araştırma yapma şansınız var. Bunlardan birini bu araştırmayla harcamak ister misiniz? Başarılı öğrenciler, zamanlarını bir değişiklik yaratmak için kullanırlar.
Kural 9. Sizden daha iyi olanlarla iletişim ağı oluşturun
Öğrencilerde, kendilerinden daha tecrübeli ve çok başarılı profesyonelleri, iki hatalı şekilde düşünme eğilimi vardır: Onları ya kusursuz ve ulaşılmaz ya da bir kenara atılması gereken dinozorlar olarak düşünürler. Genellikle başarısız öğrenciler ilk hataya, başarılı öğrencilerse ikinci hataya düşerler. Ama en çok işe yarayan bakış açısı, onları çabalayarak ve ter dökerek saygınlık kazanmış, bir şeyler öğrenilebilecek insanlar olarak görmektir. Birkaç istisna dışında, tanınmış profesyonellerin hepsi sevilesi, çok çalışan ve zeki insanlardır. Bu, şaşırtıcı birşey değildir, çünkü eğer öyle olmasalardı, tanınmış olmazlardı. İnsanlar aptalların başarısız olmalarını sağlamaya çalışırlar ve aptal ya da tembel insanlar çok nadir olarak zamanın sınavından geçebilecek düşünceler üretebilirler. Başarılı öğrenciler, başarılı insanlar tanımak isterler; onlarla konuşmak, etkileşime girmek ve onları dinlemek isterler. Bir düşünce diyaloğuna girmek isterler. Başarısız öğrencilerse çok korkarlar, ilgilenmezler ya da sadece gösteriş yapmak isterler.
Alanın önde gelen isimlerini tanıyın. Konuşmalarını dinleyin. Kokteyl partilerinde onlarla konuşun. Onlara yazın. Eğer uygun olursa, kendi çalışmalarınızı onlara yollayın. Hoş, zeki ve çalışkan insanlar, kendilerinden birşeyler öğrenmek için en iyi insanlardır.
Bu ağ, düşünceleriniz için bir arena oluşturmanıza yardım edecektir. Başarılı öğrenciler, entellektüel bağlantılarını oyun oynamak için bir fırsat yaratma yönünde kullanma eğilimindedirler. Mesela henüz eğitimlerinin başında olan öğrenciler bile bir sempozyum düzenleyip buna katılabilirler. Eğer tanınmış kişilerin sizin sahnenizde oynamalarını sağlayabilirseniz bu, sizin konuşmanızı daha iyi bir hale getirecektir. Sonuçta yapmanız gereken tek şey iyi bir atış yaparak düşüncelerinizi başkaları ile paylaşmak üzere bir ağ kurmak.
Kural 10. Doğrularınızı koruyun
Anonim söylemler bize, öğrencilerin okulda bir dönem kopya çektiklerini söylerler. Bu belki bir sınavdan geçebilmek içindi, belki de bir ödevden daha yüksek not alabilmek içindi. Şu anda eğitim gören öğrenciler, bilimin bu tür şeylerin üstünde olduğunu biliyorlar ama biz, onları kopya çekmeye yönelten, insanoğlunun gerçekleri ile ilgili çok az kafa yoruyoruz; bunun yerine olanları "ahlaklı" kılmaya çabalıyoruz. Bilimde sahtekarlık çok nadir olarak konu edildiği için öğrenciler, araştırmada sahtekarlık yapmanın aslında ne kadar sapkın bir eğilim olduğunu fark etmezler.
Özellikle başarılı olmak isteyen insanlar hatalı veri oluşturmak üzere değiştirmeler yapmak ya da sahtekarlıklar konusunda zan altındadırlar. O makaleyi yayınlatmak ya da şu ödülü kazanmak için uçlardaki birkaç veriyi atmak ya da veriler toplandıktan sonra önemli bir kriteri iptal etmek cazip gelir. Genellikle bunu açıklayabilirsiniz ama gri ödünlerin gölgesi, siyah ve beyaz sahtekarlığa yol açabilir. Bu şekillendirme işlemi nedeniyle çok başarılı kariyerlerin yok olduklarını gördüm.
Buna bir önlem olarak, sonuç yerine süreç üzerinde odaklanmak faydalıdır (Kural 1). Köşelerin törpülenmesine neden olabilecek içsel baskılara, özellikle sonuca odaklanmış olma durumuna dikkat edin. Mesela hiçbir zaman "x'i göstermek" için bir çalışma yapmayın. Eğer böyle bir ifade kullandığınızı fark ederseniz, hemen kendi kendinizi düzeltin. O ifadeyi "x'in öyle olup almadığını görmek" olarak düzeltebilirsiniz. Belli bir sonuca ulaşmak isteme ya da haklı çıkma isteği, sizin düşmanınızdır. Bulma isteği, sizin dostunuzdur.
Bir an için işin diğer bir önemli yanı olan bilim tüketicileri yerine öğrenci bilim adamlarına odaklanacak olursak, bilimsel sahtekarlığın en vahim sonucu aslında yok olan kariyerler değildir-sonuçta sahtekarların çoğu paçayı kurtaracaktır. Bunun bedeli şudur: Doğrularınızı azıcık bile çiğnerseniz, yaptığınız faaliyetin, sizin için daha zayıf bir içsel pekiştireç haline geldiğini görürsünüz: Her zaman bu böyle olmuştur. İş oyun olmaktan çıkar, diğer uçta birşeyler ifade etmeye başlar. Bu durumda, bilim artık eğlenceli değildir.
Kural 11. Mutluluğunuzu ve huzurunuzu koruyun ve sürdürün
Başarılı öğrenciler kendilerine güvenirler. İlle de güvenli hissederler demek istemiyorum. Mutluluklarını takip ederler demek istiyorum: Kendilerine karşı dürüsttürler. Bu, kendine güvendir. Eğer tuhaf bir ilgiler karışımına sahipseniz, birisi ilginizi daha güvenli bir noktada odaklamanız gerektiğini söylese de vazgeçmeyin, bu sizi yeni ve heyecan verici birşeye gotürebilir. Riske girin. Eğer bu durum sizi endişelendiriyorsa, kendinize küçük bir güvenlik ağı oluşturun; fakat, size önemli gelen şeyi çiğneyip geçmeyin. Bu çiğneyişi çok ağır ödersiniz çünkü bu, sizin bilimsel eğlence pusulanızı kaybettirir. Bir pusulanız olmadan kaybolabilirsiniz.
Kural 12. Kolayca hayır deyin ve dediğinizi yapın
Kariyeriniz ilerledikçe, doğal olarak odaklanacaksınız. Kaliteyi elde tutmanın tek yolu budur. Odaklandıkça, hayır demeyi öğrenin. Öncelikler belirleyin. Onlara uyun. Ben hala bu kuralı öğreniyorum (aslında bunu ne kadar yaparsam, talepler ve dikkatte dağılmalar da artıyor, böylece Kural 5'in %100 olabilmesi için, Kural 12'ye asla yeteri kadar sahip olamıyorum).
Çeviri : Psk. Benek Altaylı/Hacettepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü
KÜÇÜK ŞEYLERİ DERT EDENLER....
*KUSURSUZ OLAMAYACAÄžINI KABULLENMEYENELER...
*OLUMSUZ DÜŞÜNCE KARTOPUNU ÇIÄž GİBİ BÜYÜTENLER...
*HAYATLARI BİLGİ TOPLAMAKLA GECENLER...
*SABIRSIZLAR..
*GERCEÄžİ KABUL ETMEK İSTEMEYENLER..
*GÜLÜMSEMEYENLER...
*KENDİLERİNE ZAMAN AYIRAMAYANLAR...
*İŞE MUHATABINI ANLAMAYA CALIŞARAK BAŞLAMAYANLAR...
*İYİ BİR DİNLEYİCİ OLAMAYANLAR..
*TENKİT İSTEÄžİNİ BASTIRAMAYANLAR....
*ÖÄžRENME ZAHMETİNE KATLANAMAYANLAR....
*ERKEN KALKMAYA ALIŞMAYANLAR,SEHER VAKTİNİ UYUYARAK GEÇİRENLER...
*İNATÇILAR....
*PLANLARINDA ESNEK OLMAYANLAR....
*MASUMİYETİ DEÄžİL,GÜÇLÜLÜÄžÜ GÖRMEYE ÇALIŞANLAR..
*OKUMA ALIŞKANLIÄžINI KAYBEDENLER...
*ÖFKESİNİ YENEMEYENLER....
*’’BU DA GECER YAHU’’DİYEMEYENLER....
*İRADESİNE HAKİM OLAMAYANLAR....
*HERKESİN ONAYINI ALMAYA ÇALIŞANLAR.....
*AYNI ANDA BİR KAÇ ŞEY YAPMAYA ÇALIŞANLAR....
*KARMAŞANIN ORTASINDAKİ SÜKÜNET NOKTASINI BULAMAYANLAR....
BÖYLE İNSANLAR BAŞARILI OLAMAZLAR.........
*KUSURSUZ OLAMAYACAÄžINI KABULLENMEYENELER...
*OLUMSUZ DÜŞÜNCE KARTOPUNU ÇIÄž GİBİ BÜYÜTENLER...
*HAYATLARI BİLGİ TOPLAMAKLA GECENLER...
*SABIRSIZLAR..
*GERCEÄžİ KABUL ETMEK İSTEMEYENLER..
*GÜLÜMSEMEYENLER...
*KENDİLERİNE ZAMAN AYIRAMAYANLAR...
*İŞE MUHATABINI ANLAMAYA CALIŞARAK BAŞLAMAYANLAR...
*İYİ BİR DİNLEYİCİ OLAMAYANLAR..
*TENKİT İSTEÄžİNİ BASTIRAMAYANLAR....
*ÖÄžRENME ZAHMETİNE KATLANAMAYANLAR....
*ERKEN KALKMAYA ALIŞMAYANLAR,SEHER VAKTİNİ UYUYARAK GEÇİRENLER...
*İNATÇILAR....
*PLANLARINDA ESNEK OLMAYANLAR....
*MASUMİYETİ DEÄžİL,GÜÇLÜLÜÄžÜ GÖRMEYE ÇALIŞANLAR..
*OKUMA ALIŞKANLIÄžINI KAYBEDENLER...
*ÖFKESİNİ YENEMEYENLER....
*’’BU DA GECER YAHU’’DİYEMEYENLER....
*İRADESİNE HAKİM OLAMAYANLAR....
*HERKESİN ONAYINI ALMAYA ÇALIŞANLAR.....
*AYNI ANDA BİR KAÇ ŞEY YAPMAYA ÇALIŞANLAR....
*KARMAŞANIN ORTASINDAKİ SÜKÜNET NOKTASINI BULAMAYANLAR....
BÖYLE İNSANLAR BAŞARILI OLAMAZLAR.........
BELLİ BİR HEDEFİNİZ VAR MI ?
başarı aynı yönde sonuna kadar gitmektir. “Nereye gideceğini bilen kişiye yol vermek için dünya bir yana çekilir.” Hangi yönde nereye kadar gidiyoruz? Tam olarak ne istediğinizi bilirseniz, çevrenizdeki güçler size nasıl yardımcı olacaklarını bilirler. Zihninize ne yapmak istediğinizi söylerseniz onu yapmak için çalışır.
“Nereye gideceğini bilmeyen gemiye hiç bir rüzgar fayda vermez.” sözü hedefsizliğin gerçek sonucunu ortaya koyuyor. Ne yapmak istediğinizi bilmiyorsunuz, ama çevrenizde binlerce fırsat rüzgarı uçuşmaya devam ediyor. Hedefiniz yoksa fırsatları nasıl kullanacağınızı, yelkenlerinizi ne şekilde ayarlayacağınızı bilemezsiniz.
Kendilerini başarısızlığa mahkum edenler hedefi, zihinde dolaşıp duran hayallerle karıştırırlar. İsteklerin, dileklerin hedef olduğunu sanırlar. Sonuçta hedefsizliklerini değil de talihsizliklerini suçlarlar. Onlara, isteseler neler yapabileceklerini söyleseniz, inandıramazsınız. Büyük işler başaranların, bunu sadece hedeflerine borçlu oldukları konusunda ikna olmazlar.
Her başarı, sahibinin bizzat kendisinin ürettiği bir şaheserdir. Başkasının ürettiği eseri satın alabilirsiniz, ancak kendi başarınızı satın alamazsınız. Uzun bir yolculuğa çıktığımızda mutlaka dikkate almamız gereken bir gerçek var: Öncesinde acı tattırmayan sonrasında zevk tattıramaz. Hamuruna alın teri damlamayan bir bina gösteremezsiniz. Ağlamamışsanız gülemeyeceksiniz. Uykularınız hiç kaçmamışsa, huzurlu uykulara kavuşamayacaksınız. Denizlerin derinlerindeki inciye ulaşmak istiyorsanız, derinliklerde dolaşmayı ve ahtapotla yüzleşmeyi göze almalısınız. Merak etmeyin, başaranlara zarar vermeyen acılar size de zarar vermeyecektir. Hedef belirleyebilmek için uykusuz kalmanız gerekiyorsa bunu göze alın.
Hedef sahibi olduğunuzda tüm duruşunuz ona hizmet edecektir. Geçen tüm saniyelerinizde zihniniz hedef üzerinde düşünecek, konuşmalarınızı, ilginizi ve öğreniminizi hedefiniz belirleyecektir. Böylece dikilen bir ağacın beslenerek büyümesi gibi, hedeflerle dolu bir zihinde yaşatılan arzular içten içe inşa olmaya ve yeşermeye devam edecektir. Hedefsiz insan kökleri kesilmiş ağaç gibidir, yeşermez. Kökleriniz canlı mı? Her gece uyumadan önce, sulanmak isteyen büyük bir hedef kendisini size hatırlatıyor mu?
Hedef üzerinde çalışırken dikkat etmemiz gereken belli kurallar vardır. Bu kuralları sistemli şekilde uygulayabildiğimiz ölçüde hedefimiz elimize verilecektir.
“Hiç kimse bir şeyi elde edebileceğine inanmadığı sürece onu elde etmeye hazır değildir. Ne kadar hazır olduğunuzu ne kadar arzuladığınız belirler
“Nereye gideceğini bilmeyen gemiye hiç bir rüzgar fayda vermez.” sözü hedefsizliğin gerçek sonucunu ortaya koyuyor. Ne yapmak istediğinizi bilmiyorsunuz, ama çevrenizde binlerce fırsat rüzgarı uçuşmaya devam ediyor. Hedefiniz yoksa fırsatları nasıl kullanacağınızı, yelkenlerinizi ne şekilde ayarlayacağınızı bilemezsiniz.
Kendilerini başarısızlığa mahkum edenler hedefi, zihinde dolaşıp duran hayallerle karıştırırlar. İsteklerin, dileklerin hedef olduğunu sanırlar. Sonuçta hedefsizliklerini değil de talihsizliklerini suçlarlar. Onlara, isteseler neler yapabileceklerini söyleseniz, inandıramazsınız. Büyük işler başaranların, bunu sadece hedeflerine borçlu oldukları konusunda ikna olmazlar.
Her başarı, sahibinin bizzat kendisinin ürettiği bir şaheserdir. Başkasının ürettiği eseri satın alabilirsiniz, ancak kendi başarınızı satın alamazsınız. Uzun bir yolculuğa çıktığımızda mutlaka dikkate almamız gereken bir gerçek var: Öncesinde acı tattırmayan sonrasında zevk tattıramaz. Hamuruna alın teri damlamayan bir bina gösteremezsiniz. Ağlamamışsanız gülemeyeceksiniz. Uykularınız hiç kaçmamışsa, huzurlu uykulara kavuşamayacaksınız. Denizlerin derinlerindeki inciye ulaşmak istiyorsanız, derinliklerde dolaşmayı ve ahtapotla yüzleşmeyi göze almalısınız. Merak etmeyin, başaranlara zarar vermeyen acılar size de zarar vermeyecektir. Hedef belirleyebilmek için uykusuz kalmanız gerekiyorsa bunu göze alın.
Hedef sahibi olduğunuzda tüm duruşunuz ona hizmet edecektir. Geçen tüm saniyelerinizde zihniniz hedef üzerinde düşünecek, konuşmalarınızı, ilginizi ve öğreniminizi hedefiniz belirleyecektir. Böylece dikilen bir ağacın beslenerek büyümesi gibi, hedeflerle dolu bir zihinde yaşatılan arzular içten içe inşa olmaya ve yeşermeye devam edecektir. Hedefsiz insan kökleri kesilmiş ağaç gibidir, yeşermez. Kökleriniz canlı mı? Her gece uyumadan önce, sulanmak isteyen büyük bir hedef kendisini size hatırlatıyor mu?
Hedef üzerinde çalışırken dikkat etmemiz gereken belli kurallar vardır. Bu kuralları sistemli şekilde uygulayabildiğimiz ölçüde hedefimiz elimize verilecektir.
“Hiç kimse bir şeyi elde edebileceğine inanmadığı sürece onu elde etmeye hazır değildir. Ne kadar hazır olduğunuzu ne kadar arzuladığınız belirler
İlim
1. Gayesiz olmayız. Gayesiz olmak ot olmaktır. Yaradılış amacız üzerinde kafa yorunuz. Kâinat içerisinde insanlığın, insanlık içerisinde mensup olduğunuz milletin, milletin içerisinde şahsızın görev ve sorumlulukları üzerinde düşününüz. Rolünüzü iyi oynamak, onun ne olduğunu bilmekle mümkündür.
2. Kendinizi tanıyız. Her şey sizde başlıyor. Mahlukatın ekseni olduğunuzu unutmayız. İnsan hem yoldur, hem yolcu. Yolcu yolu tanımak istiyorsa kendisini tanımalıdır. Meziyetlerini, ayrıcalıkları, zaafları... Sorumlulukları, hakları...
3. İnsanı tanımaya kalkanlar, öğrenme kabiliyetinin insanı insan eden temel ayrıcalık olduğunu farkedeceklerdir. Diğer tüm meziyetlerinin ”bilme”ye bağlı olduğunu hayretle göreceklerdir.
4. Cehaletten, vebadan kaçar gibi kaçız. İlim, hakiki meziyyettir. İman bile bilgiyle başlar: Ma’rifetullah... Sizi hakikatin bilgisine ulaştıracak kaynaklan keşfediniz. Bu keşfin en genel adı ”Okumak”tır. ”Oku” emri, bir mucize eseri olarak Kur’an’dan ilk inen ayetin ilk kelimesidir. Okuyan sadece göz değildir. Kulak, burun, dil, zihin , kalb, ruh hep okuyan birer alettirler. Ne ki okuma biçimleri farklı farklıdır.
5. Bilgiye sahip olabilmek dünyada sahip olunabilecek dünyalıkların en hayırlısıdır. Çünkü bilgi sahici bir fazilettir.
6. Bilgi edinme sırasında önceliği acil ihtiyaçlara veriniz. Tabi bunun için de okuma nesnesine her yönelişinizde ”bu bilgi benim için ihtiyaç mı?” sorusunu sormanız gerekmektedir.
7. İlmi, dini ve dünyevi diye ikiye ayırmak bizce doğru değildir; Bir mü’minin, dünyası dininden, dini dünyasından bağımsız değildir. Mesleğinizin bilgisi sizin ”ilmihalinizdir”. Tıpkı ahiretinizin bilgisi gibi gerekli ve faydalıdır.
8. Bilgi hamallığından cehaletten kaçar gibi kaçız. Unutmayız ki Allah Rasulü faydasız bilgiden Allah’a sığınmıştır. Faydasız bilgi zihin taşıdır, düşürülmelidir. Zihin taşı, böbrek taşından kimi zaman daha tehlikelidir ve tedavisi zordur. Böbrek taşı lazer ışınlarıyla parçalamak mümkünken zihin taşı parçalamak neredeyse imkansızdır. Malumatfuruşla alimi, malumatfuruşlukla ilim talipliğini karıştırmak alimin kim, ilmin ne olduğunu bilmemektir. İlmin ve alimin tarifini ”Kulları içerisinde Allah’tan layıkıyla ancak alimler sakır” ayetinden yola çıkarak bulabilirsiniz.
mustafa islamoğlu
1. Gayesiz olmayız. Gayesiz olmak ot olmaktır. Yaradılış amacız üzerinde kafa yorunuz. Kâinat içerisinde insanlığın, insanlık içerisinde mensup olduğunuz milletin, milletin içerisinde şahsızın görev ve sorumlulukları üzerinde düşününüz. Rolünüzü iyi oynamak, onun ne olduğunu bilmekle mümkündür.
2. Kendinizi tanıyız. Her şey sizde başlıyor. Mahlukatın ekseni olduğunuzu unutmayız. İnsan hem yoldur, hem yolcu. Yolcu yolu tanımak istiyorsa kendisini tanımalıdır. Meziyetlerini, ayrıcalıkları, zaafları... Sorumlulukları, hakları...
3. İnsanı tanımaya kalkanlar, öğrenme kabiliyetinin insanı insan eden temel ayrıcalık olduğunu farkedeceklerdir. Diğer tüm meziyetlerinin ”bilme”ye bağlı olduğunu hayretle göreceklerdir.
4. Cehaletten, vebadan kaçar gibi kaçız. İlim, hakiki meziyyettir. İman bile bilgiyle başlar: Ma’rifetullah... Sizi hakikatin bilgisine ulaştıracak kaynaklan keşfediniz. Bu keşfin en genel adı ”Okumak”tır. ”Oku” emri, bir mucize eseri olarak Kur’an’dan ilk inen ayetin ilk kelimesidir. Okuyan sadece göz değildir. Kulak, burun, dil, zihin , kalb, ruh hep okuyan birer alettirler. Ne ki okuma biçimleri farklı farklıdır.
5. Bilgiye sahip olabilmek dünyada sahip olunabilecek dünyalıkların en hayırlısıdır. Çünkü bilgi sahici bir fazilettir.
6. Bilgi edinme sırasında önceliği acil ihtiyaçlara veriniz. Tabi bunun için de okuma nesnesine her yönelişinizde ”bu bilgi benim için ihtiyaç mı?” sorusunu sormanız gerekmektedir.
7. İlmi, dini ve dünyevi diye ikiye ayırmak bizce doğru değildir; Bir mü’minin, dünyası dininden, dini dünyasından bağımsız değildir. Mesleğinizin bilgisi sizin ”ilmihalinizdir”. Tıpkı ahiretinizin bilgisi gibi gerekli ve faydalıdır.
8. Bilgi hamallığından cehaletten kaçar gibi kaçız. Unutmayız ki Allah Rasulü faydasız bilgiden Allah’a sığınmıştır. Faydasız bilgi zihin taşıdır, düşürülmelidir. Zihin taşı, böbrek taşından kimi zaman daha tehlikelidir ve tedavisi zordur. Böbrek taşı lazer ışınlarıyla parçalamak mümkünken zihin taşı parçalamak neredeyse imkansızdır. Malumatfuruşla alimi, malumatfuruşlukla ilim talipliğini karıştırmak alimin kim, ilmin ne olduğunu bilmemektir. İlmin ve alimin tarifini ”Kulları içerisinde Allah’tan layıkıyla ancak alimler sakır” ayetinden yola çıkarak bulabilirsiniz.
mustafa islamoğlu
sizin paraşütünüzü kim hazırlıyor..?
Charles Plumb Vietnam’da savaşmış Amerikalı bir savaş pilotuydu. 75 başarılı sortiden sonra, uçağına isabet eden bir füze tarafından vurulmuştu. Uçak tam düşecekken, fırlatma kolunu çekerek uçaktan atlamıştı. Paraşütü açılmış, sağ olarak yere inmiş ancak düşman eline geçmişti. Yakalandıktan sonra, altı yılını Vietnam hapishanesinde geçiren Plumb, sonunda bu zor dönemi atlatarak özgürlüğüne kavuşmuştu.
Şimdi ise yaşadığı bu önemli deneyimin yaşam dersini, verdiği seminerlerde dinleyicileriyle paylaşmakta.
Bir gün Plumb ve karısı bir restoranda otururlarken, yan masada oturan adamlardan biri yanlarına gelir ve şöyle der: - Seni tanıdım, sen Plumb’sın. Sen Kitty Hawk savaş gemisinden savaş jetiyle Vietnam’a uçan kişisin. Ve orada vuruldun. - İnanamıyorum. Bu imkansız nasıl bunu bilebilirsin?, der Plumb. - Çok iyi biliyorum. Çünkü senin paraşütünü ben hazırlamıştım. Plumb büyük bir sevinç ve minnetle ayağa kalkar ve ona sarılır. Adam "Sanırım paraşüt sana bir problem çıkartmamış" der.
Plumb ise "Eğer çıkartmış olsaydı bugün seninle burada konuşuyor olamazdım" diye cevap verir. Plumb o gece hiç uyuyamaz, hep o adamı düşünür durur. Acaba deniz kuvvetlerindeyken nasıldı? Kime benziyordu? Beyaz şapkası, lacivert fuları, metal düğmeli ceketiyle yüzlercesinin arasından onu nasıl ayırt edip hatırlayabilecekti. Kim bilir kaç sabah onu görüp ona, bırak "Nasılsın" demeyi nasıl "Günaydın" bile demediğini düşündü. Ne de olsa o bir savaş pilotuydu, diğeri ise sıradan bir denizci.
O denizci kim bilir günde kaç saat, geminin karanlık hangarında, tahta masaların üstünde, onca ipi ve ipek kumaşları bir cerrah titizliğiyle katlayıp paraşütleri hazırlıyordu. Kim bilir kaç kez elleri bir başkasının kaderini örüyordu. Kim bilir bu eller kaç kez başkasının yaşama tutunmasına yardımcı olmuştu. Üstelik bu kişilerin kim olacağını hiç bilmeden. Şimdi ise Plumb, seminerlerinde her gün şu soruyu soruyor: "Sizin paraşütünüzü kim hazırlıyor? Herkesin etrafında, onun için bir şeyler yapan, onun hayatını kolaylaştıran, değerli kılan birileri vardır. Sizin paraşütlerinizi hazırlayan kimler?" Ve ekliyor: "Düşman tarafına düştüğümde sadece bir paraşütüm yoktu. Birçok paraşütüm vardı.
Fiziksel paraşütüm, zihinsel paraşütüm, duygusal paraşütüm ve spiritüel paraşütüm benimle birlikteydi. Bunların desteği olmasaydı güvende olamazdım ve başaramazdım". Bazen gündelik yaşam kavgasının içinde yer almak, bize yaşamda neyin önemli olduğunu unutturmaya yetiyor. Bizim için iyi bir şeyler yapanlara, kendisi ve başkaları için bir şeyler yapanlara ve başaranlara, bir ’merhaba’yı, ’nasılsın’ı, ’teşekkür ederim’i, ’tebrikler’i söylemeyebiliyoruz.
Oysa unutulan bu küçük kelimelerin anlamları ’onlar’ için çok büyük olduğu gibi, bizim için de çok büyük olmalı. Yapılanı takdir etmek? Kaçımız becerebiliyoruz bunu, samimiyetle cevap verelim. Kaçımız bizim hayatımızı kurtaran ve kolaylaştıran kişileri tanıyor ve onlara minnet duymayı biliyoruz. Bu değerler aynı zamanda bizi ’insan’ yapan değerlerdir. Bu hafta, bu ay, bu yıl bitmeden lütfen siz de, sizin paraşütünüzü hazırlayanlara hiç değilse bir teşekkür etmeyi unutmayın. Başkalarının paraşütünü siz hazırlayın ve onları yaşama bağlamayı deneyin.
Unutmayalım ki, herkesin paraşütünü kullanacağı bir gün vardır. Ya bugün ya yarın ama mutlaka bir gün.
Şimdi ise yaşadığı bu önemli deneyimin yaşam dersini, verdiği seminerlerde dinleyicileriyle paylaşmakta.
Bir gün Plumb ve karısı bir restoranda otururlarken, yan masada oturan adamlardan biri yanlarına gelir ve şöyle der: - Seni tanıdım, sen Plumb’sın. Sen Kitty Hawk savaş gemisinden savaş jetiyle Vietnam’a uçan kişisin. Ve orada vuruldun. - İnanamıyorum. Bu imkansız nasıl bunu bilebilirsin?, der Plumb. - Çok iyi biliyorum. Çünkü senin paraşütünü ben hazırlamıştım. Plumb büyük bir sevinç ve minnetle ayağa kalkar ve ona sarılır. Adam "Sanırım paraşüt sana bir problem çıkartmamış" der.
Plumb ise "Eğer çıkartmış olsaydı bugün seninle burada konuşuyor olamazdım" diye cevap verir. Plumb o gece hiç uyuyamaz, hep o adamı düşünür durur. Acaba deniz kuvvetlerindeyken nasıldı? Kime benziyordu? Beyaz şapkası, lacivert fuları, metal düğmeli ceketiyle yüzlercesinin arasından onu nasıl ayırt edip hatırlayabilecekti. Kim bilir kaç sabah onu görüp ona, bırak "Nasılsın" demeyi nasıl "Günaydın" bile demediğini düşündü. Ne de olsa o bir savaş pilotuydu, diğeri ise sıradan bir denizci.
O denizci kim bilir günde kaç saat, geminin karanlık hangarında, tahta masaların üstünde, onca ipi ve ipek kumaşları bir cerrah titizliğiyle katlayıp paraşütleri hazırlıyordu. Kim bilir kaç kez elleri bir başkasının kaderini örüyordu. Kim bilir bu eller kaç kez başkasının yaşama tutunmasına yardımcı olmuştu. Üstelik bu kişilerin kim olacağını hiç bilmeden. Şimdi ise Plumb, seminerlerinde her gün şu soruyu soruyor: "Sizin paraşütünüzü kim hazırlıyor? Herkesin etrafında, onun için bir şeyler yapan, onun hayatını kolaylaştıran, değerli kılan birileri vardır. Sizin paraşütlerinizi hazırlayan kimler?" Ve ekliyor: "Düşman tarafına düştüğümde sadece bir paraşütüm yoktu. Birçok paraşütüm vardı.
Fiziksel paraşütüm, zihinsel paraşütüm, duygusal paraşütüm ve spiritüel paraşütüm benimle birlikteydi. Bunların desteği olmasaydı güvende olamazdım ve başaramazdım". Bazen gündelik yaşam kavgasının içinde yer almak, bize yaşamda neyin önemli olduğunu unutturmaya yetiyor. Bizim için iyi bir şeyler yapanlara, kendisi ve başkaları için bir şeyler yapanlara ve başaranlara, bir ’merhaba’yı, ’nasılsın’ı, ’teşekkür ederim’i, ’tebrikler’i söylemeyebiliyoruz.
Oysa unutulan bu küçük kelimelerin anlamları ’onlar’ için çok büyük olduğu gibi, bizim için de çok büyük olmalı. Yapılanı takdir etmek? Kaçımız becerebiliyoruz bunu, samimiyetle cevap verelim. Kaçımız bizim hayatımızı kurtaran ve kolaylaştıran kişileri tanıyor ve onlara minnet duymayı biliyoruz. Bu değerler aynı zamanda bizi ’insan’ yapan değerlerdir. Bu hafta, bu ay, bu yıl bitmeden lütfen siz de, sizin paraşütünüzü hazırlayanlara hiç değilse bir teşekkür etmeyi unutmayın. Başkalarının paraşütünü siz hazırlayın ve onları yaşama bağlamayı deneyin.
Unutmayalım ki, herkesin paraşütünü kullanacağı bir gün vardır. Ya bugün ya yarın ama mutlaka bir gün.
Ailelerimiz bizdeki kişisel gelişimin mimarlarıdır, temeli onlar atar ve bizde yapıyı tamamlarız.
Toplum da her birey kendi aile modeline göre yetişir.Bu konuda araştırma yaptım ve bu modeller ortaya çıktı.
Aile Modelleri:
AŞIRI İLGİLİ AİLE
Aşırı bakım vardır.
Normalden fazla yardım vardır.
Bebeksi bir değer verilir.
Çocuğun her işini annesi üstlenir.
ÇOCUKLAR:
Hep desteklenmeyi bekler.
Risk alamaz.
Hep birilerine bağımlıdır.
Gururlu olurlar.
Duygu ön plandadır.
Her istediğinin olması ister.
Kendine güveni azalır.
ÜSTÜNLÜK BEKLEYEN, BASKICI VE MÜKEMMELLİYETÇİ AİLE
Çocuk üstün olmaya zorlanır.
Sürekli nasihat verilir.
Bol eleştiri yapılır.
Aile çocuğu beğenmez.
ÇOCUKLAR:
Fevri davranışları vardır.
Mutsuzdurlar.
Güvensizdirler.
Gergindirler.
Mantık ön plandadır.
Karamsardırlar.
İLGİSİZ AİLE
Çocuk istenmeden olabilir.
Eşler arasında önemli sorunlar olabilir.
Aile çocuğu yük gibi görür.
Çocukla ilgili sorumluluklardan ve problemlerden kaçarlar.
ÇOCUKLAR:
İyi ya da kötü sevgiyi nerde bulursa oraya yönelirler.
Duyguya muhtaçtırlar.
Kendilerini değersiz hissederler.
İç dünyaları zayıftır.
Güçlü görünmeye çalışırlar.
DOÄžRU AİLE MODELİ
Çocuğun ayrı bir kişiliği olduğunun farkındadırlar.
Ve ona saygı duyarlar
Dengeli bir sevgi verirler.
Dengeli bir değer verirler.
Sevgiyi ve değerliliği çocuğa hissettirirler.
Dengeli bir şekide çocuğa sorumluluk verirler.
ÇOCUKLAR:
Kendine güvenir.
Mutludur.
Başarı için elinden geleni yapar.
İnsan ilişkileri iyidir.
Dengeli bir şekilde risk alır.
Duyguyla mantık dengededir.
KARMA AİLE
Her aile tipinden bir parça bulunan ailelerdir.
ÇOCUKLAR:
Dengeli ailede yetişen çocuğa göre daha az kendine güvenir.
Daha az mutludur ve insan ilişkileri daha zayıftır.
Toplum da her birey kendi aile modeline göre yetişir.Bu konuda araştırma yaptım ve bu modeller ortaya çıktı.
Aile Modelleri:
AŞIRI İLGİLİ AİLE
Aşırı bakım vardır.
Normalden fazla yardım vardır.
Bebeksi bir değer verilir.
Çocuğun her işini annesi üstlenir.
ÇOCUKLAR:
Hep desteklenmeyi bekler.
Risk alamaz.
Hep birilerine bağımlıdır.
Gururlu olurlar.
Duygu ön plandadır.
Her istediğinin olması ister.
Kendine güveni azalır.
ÜSTÜNLÜK BEKLEYEN, BASKICI VE MÜKEMMELLİYETÇİ AİLE
Çocuk üstün olmaya zorlanır.
Sürekli nasihat verilir.
Bol eleştiri yapılır.
Aile çocuğu beğenmez.
ÇOCUKLAR:
Fevri davranışları vardır.
Mutsuzdurlar.
Güvensizdirler.
Gergindirler.
Mantık ön plandadır.
Karamsardırlar.
İLGİSİZ AİLE
Çocuk istenmeden olabilir.
Eşler arasında önemli sorunlar olabilir.
Aile çocuğu yük gibi görür.
Çocukla ilgili sorumluluklardan ve problemlerden kaçarlar.
ÇOCUKLAR:
İyi ya da kötü sevgiyi nerde bulursa oraya yönelirler.
Duyguya muhtaçtırlar.
Kendilerini değersiz hissederler.
İç dünyaları zayıftır.
Güçlü görünmeye çalışırlar.
DOÄžRU AİLE MODELİ
Çocuğun ayrı bir kişiliği olduğunun farkındadırlar.
Ve ona saygı duyarlar
Dengeli bir sevgi verirler.
Dengeli bir değer verirler.
Sevgiyi ve değerliliği çocuğa hissettirirler.
Dengeli bir şekide çocuğa sorumluluk verirler.
ÇOCUKLAR:
Kendine güvenir.
Mutludur.
Başarı için elinden geleni yapar.
İnsan ilişkileri iyidir.
Dengeli bir şekilde risk alır.
Duyguyla mantık dengededir.
KARMA AİLE
Her aile tipinden bir parça bulunan ailelerdir.
ÇOCUKLAR:
Dengeli ailede yetişen çocuğa göre daha az kendine güvenir.
Daha az mutludur ve insan ilişkileri daha zayıftır.
BEDEN DİLİ.(ÖZET)
1. Göz ilişkisi: İnsanların yüzüne bakanlar, bakmayanlardan daha çok hoşa gider. (Göz teması)
2. Yüz ifadesi: Canlı olun. Mümkün olduğu kadar sıcak ve dostça tebessüm edin ve gülün. Yüzünüz çevreye olan ilgisi yansıtsın.
3. Baş hareketleri: Karşızdaki konuşurken sık sık başızı aşağı yukarı hareket ettirerek onu anladığızı ve dinlediğinizi hissettirin. Başızı hafif dik tutun
4. Jestler: Çok aşırıya gitmeden jestlerinizi kullanın.Ellerinizi cebinizde tutmaktan ve kollarızı kavuşturmaktan, ellerinizle ağzızı örtmekten kaçın. Açık ve anlaşılır jestleri tercih edin
5. Postür (Beden Duruşu): Ayakta iseniz dik durun: Oturuyorsanız sandalye ve koltuğunuzu tam olarak doldurun ve arkanıza yaslanın. Birisi ile konuşurken ve birisi doğrudan sizinle konuşurken öne eğilin ve ilginizi gösterin
6. Yakınlık: İnsanlara daima onları rahatsız etmeyecek, mümkün olanın yakın mesafede durmaya gayret edin
7. Yöneliş: Daima konuştuğunuz ve sizinle konuşan insana dönük olun.İkiden fazla insanla bir gurup oluşturuyorsanız, sizin için önemli olanların dışındakilere merkezinizi kapatmayın. Mümkün olduğu kadar çok kişiye merkezinizi açık tutun.
8. Bedensel temas: İnsanları tedirgin etmeden, mümkün olan her durumda bedensel teması kullanın Özellikle sizlerden gençlere, aynı cinsiyetten olanlara, sizlerden daha alt statüde olanlarla bedensel teması kurmak için her fırsatı değerlendirin
9. Dış görünüş: Grup normlarına , toplumsal rol ve statünüze uygun giyinin. Giyiminize mümkün olduğunca renk katın.
10. Konuşmanın sözel özellikleri: Çok fazla ve çok hızlı konuşmaktan kaçın Bir topluluk içinde dinlediğinize yakın konuşun.Sesinizin yüksekliğini ve tonunu , bulunduğunuz çevreye göre ayarlayın
2. Yüz ifadesi: Canlı olun. Mümkün olduğu kadar sıcak ve dostça tebessüm edin ve gülün. Yüzünüz çevreye olan ilgisi yansıtsın.
3. Baş hareketleri: Karşızdaki konuşurken sık sık başızı aşağı yukarı hareket ettirerek onu anladığızı ve dinlediğinizi hissettirin. Başızı hafif dik tutun
4. Jestler: Çok aşırıya gitmeden jestlerinizi kullanın.Ellerinizi cebinizde tutmaktan ve kollarızı kavuşturmaktan, ellerinizle ağzızı örtmekten kaçın. Açık ve anlaşılır jestleri tercih edin
5. Postür (Beden Duruşu): Ayakta iseniz dik durun: Oturuyorsanız sandalye ve koltuğunuzu tam olarak doldurun ve arkanıza yaslanın. Birisi ile konuşurken ve birisi doğrudan sizinle konuşurken öne eğilin ve ilginizi gösterin
6. Yakınlık: İnsanlara daima onları rahatsız etmeyecek, mümkün olanın yakın mesafede durmaya gayret edin
7. Yöneliş: Daima konuştuğunuz ve sizinle konuşan insana dönük olun.İkiden fazla insanla bir gurup oluşturuyorsanız, sizin için önemli olanların dışındakilere merkezinizi kapatmayın. Mümkün olduğu kadar çok kişiye merkezinizi açık tutun.
8. Bedensel temas: İnsanları tedirgin etmeden, mümkün olan her durumda bedensel teması kullanın Özellikle sizlerden gençlere, aynı cinsiyetten olanlara, sizlerden daha alt statüde olanlarla bedensel teması kurmak için her fırsatı değerlendirin
9. Dış görünüş: Grup normlarına , toplumsal rol ve statünüze uygun giyinin. Giyiminize mümkün olduğunca renk katın.
10. Konuşmanın sözel özellikleri: Çok fazla ve çok hızlı konuşmaktan kaçın Bir topluluk içinde dinlediğinize yakın konuşun.Sesinizin yüksekliğini ve tonunu , bulunduğunuz çevreye göre ayarlayın
”İnsan Denen Harika Varlık ”
Bedenlerin yapılışı bildiren ilme anatomi ilmi denir. İmam-ı Şafii, önce beden ilmi, sonra dinlerin ilmi demekle Anatomi ilminin önemini belirtmiş oluyor.
Anatomi ilmi, doktorların sermayesi, yakın ehlinin, din ve dünya işleriyle Allah’ı bilmenin vasıta ve yardımcısıdır. Doktorlar, sırf meslekleri yönünden bu ilmi öğrenirler. Halbuki beden bilgisinden Allah’ı bilmeye ve onun kudret ve azametini öğrenmeye çalışanlar, Allah bilgisine kavuşurlar.
Anatomi öğrenmenin faydaları:
1-Aklın şaştığı ve hayret ettiği bu eseri ( bedeni) seyir etmekle bütün eşyanın benzerini taşıyan bu binayı, bu parlak yapıyı en güzel ve en mükemmel şekilde yaratan Cenab-ı Hak karşısında aczini anlar ve o büyük sanatkârın sonsuz kudretini (ilmel yakin) bilerek idrak edersin.
2-Bu harika eseri, bu incelikleriyle terkip eden ve süsleyen yaratıcın ne kadar bilgisi ve hakim olduğuna, yapanın şahadetiyle ( aynel yakın) görerek anlarsın.
3-Allahü Teâlâ nın sana olan lütuf ve inayetlerini , şefkât ve merhametini idrak edip ondan Allah’ın zaman seni terbiye ettiğini inanarak (Hakkal yakın) anlarsın.
Çünkü; Cenab-ı Hak, vücud binası yapımında ve işleyişinde en ufak bir eksiklik bırakmadan en mükemmel bir şekilde kurmuştur. Cenab-ı Hak’kın bu lûtuf ve keremi yalnız insanlara mahsus değildir. Belki 18 bin âlemi kaplar, atlar, kediler, vahşi hayvanlar, kuşlar, sürüngenler, arılar, karıncalar... hepsinin yaşama ve korunmaları sağlayan kusursuz, eksiksiz yapı ve işleyişe sahip bir bedenle yaratılmıştır.
Anatomi ilmi, insan nefsini bilmenin ve bu yönden marife-tullah (Allah’ı bilme) varmanın anahtarıdır. Fakat nefis bilgisi, Allah bilgisine oranla güneşten bir zerre, denizden damla gibidir.
Beden, bir merkeptir. Nefis onun binicisidir. Gaye, Allah’ı bilmektir. Bir insan, kendi beden ve nefsini idrak etmeden Allah’ı bilirim iddiasında bulunsa, bu bir müflis gibidir. Yiyeceği içeceği bulunmayan bir kimsenin şehir halkı ziyafete çağırmasına benzer. Onun için insana, evvelâ kendi nefsini bilmesi, sonra Allah’a yönelmesi gerekir ki, o zaman sevgiye, sevgilisine ve muradına nail olabilirsin. Çünkü; kendini bilme Allah’ı bilmeyi gerektirdiği gibi, Allah’ı bilmek de onun sevgisini çağırır ve ona kavuşmayı sonuçlandırır.
Marifetname sayfa 31- 32 İbrahim Hakkı Erzurumi
Bedenlerin yapılışı bildiren ilme anatomi ilmi denir. İmam-ı Şafii, önce beden ilmi, sonra dinlerin ilmi demekle Anatomi ilminin önemini belirtmiş oluyor.
Anatomi ilmi, doktorların sermayesi, yakın ehlinin, din ve dünya işleriyle Allah’ı bilmenin vasıta ve yardımcısıdır. Doktorlar, sırf meslekleri yönünden bu ilmi öğrenirler. Halbuki beden bilgisinden Allah’ı bilmeye ve onun kudret ve azametini öğrenmeye çalışanlar, Allah bilgisine kavuşurlar.
Anatomi öğrenmenin faydaları:
1-Aklın şaştığı ve hayret ettiği bu eseri ( bedeni) seyir etmekle bütün eşyanın benzerini taşıyan bu binayı, bu parlak yapıyı en güzel ve en mükemmel şekilde yaratan Cenab-ı Hak karşısında aczini anlar ve o büyük sanatkârın sonsuz kudretini (ilmel yakin) bilerek idrak edersin.
2-Bu harika eseri, bu incelikleriyle terkip eden ve süsleyen yaratıcın ne kadar bilgisi ve hakim olduğuna, yapanın şahadetiyle ( aynel yakın) görerek anlarsın.
3-Allahü Teâlâ nın sana olan lütuf ve inayetlerini , şefkât ve merhametini idrak edip ondan Allah’ın zaman seni terbiye ettiğini inanarak (Hakkal yakın) anlarsın.
Çünkü; Cenab-ı Hak, vücud binası yapımında ve işleyişinde en ufak bir eksiklik bırakmadan en mükemmel bir şekilde kurmuştur. Cenab-ı Hak’kın bu lûtuf ve keremi yalnız insanlara mahsus değildir. Belki 18 bin âlemi kaplar, atlar, kediler, vahşi hayvanlar, kuşlar, sürüngenler, arılar, karıncalar... hepsinin yaşama ve korunmaları sağlayan kusursuz, eksiksiz yapı ve işleyişe sahip bir bedenle yaratılmıştır.
Anatomi ilmi, insan nefsini bilmenin ve bu yönden marife-tullah (Allah’ı bilme) varmanın anahtarıdır. Fakat nefis bilgisi, Allah bilgisine oranla güneşten bir zerre, denizden damla gibidir.
Beden, bir merkeptir. Nefis onun binicisidir. Gaye, Allah’ı bilmektir. Bir insan, kendi beden ve nefsini idrak etmeden Allah’ı bilirim iddiasında bulunsa, bu bir müflis gibidir. Yiyeceği içeceği bulunmayan bir kimsenin şehir halkı ziyafete çağırmasına benzer. Onun için insana, evvelâ kendi nefsini bilmesi, sonra Allah’a yönelmesi gerekir ki, o zaman sevgiye, sevgilisine ve muradına nail olabilirsin. Çünkü; kendini bilme Allah’ı bilmeyi gerektirdiği gibi, Allah’ı bilmek de onun sevgisini çağırır ve ona kavuşmayı sonuçlandırır.
Marifetname sayfa 31- 32 İbrahim Hakkı Erzurumi
KIZILDERİLİ FELSEFESİ
1-büyük ruh'a ve evrenin kutsal sınırlarına yakın ol
2-yeryüzündeki tüm insanlara saygı göster
3-gereken her durumda iyilik ve yardımda bulun
4-yaşadığın sürece daima dürüst ve doğru ol
5-yüreğinle inandığın ve doğru bildiğin şeyi yap
6-aklına ve bedenine iyi bak,sağlıklı kal
7-bütün yaptıklarının sorumluluğunu taşı
8-her zaman daha iyi işler yapmaya çabala
9-birlikte tüm insanlığın yararı için çalış
10-ve unutma ki,dünya insanlara değil,insanlar dünyaya aittir...
2-yeryüzündeki tüm insanlara saygı göster
3-gereken her durumda iyilik ve yardımda bulun
4-yaşadığın sürece daima dürüst ve doğru ol
5-yüreğinle inandığın ve doğru bildiğin şeyi yap
6-aklına ve bedenine iyi bak,sağlıklı kal
7-bütün yaptıklarının sorumluluğunu taşı
8-her zaman daha iyi işler yapmaya çabala
9-birlikte tüm insanlığın yararı için çalış
10-ve unutma ki,dünya insanlara değil,insanlar dünyaya aittir...
YASAM KOCU PINAR OZGUNER, BASARILI VE MUTLU OLABILMENIN YOLLARINI YENI ASIR INSAN KAYNAKLARI EKI ICIN KALEME ALDI
Ne istediginizi bilin!
Yasamdan ne beklediginizin farkinda olmak, sizi hedefinize bir adim daha yaklastirir
Is ve ozel yasamimizda olmasini istedigimiz ve degismeyen tek beklentimiz basaridir. Zaman zaman umutsuzluga kapilip ozguvenimizi yitirdigimizi dusunsek de aslinda basarinin sirri icimizde gizlidir.
Sizce basarinin tanimi nedir? Sizce iste basarili kisiler hayatta da basarili oluyorlar mi ya da okulda basarili olan kisiler mesleklerinde de ayni basariyi yakalayabiliyorlar mi? Bir de tersinden dusunelim: Okulda basarisiz olan bir cocuk is hayatinda da mutlaka basarisiz mi oluyor? Bildigimiz cok ornekler var; okul hayati zayiflarla dolu ama is hayatinda cok basarili olan kisiler. Bence isin puf noktasi, yaptigin isi sevmek ve o ise odaklanabilmek. Ayrica hayattaki basari her seyden daha onemli. Yasam basarisi da insanin hayatini anlamli kilacak bir seyler yapmasiyla olusuyor.
Neye odaklaniyoruz?
Arastirmalar beynin bir dusunceye 6-7 saniyeden fazla odaklanamadigini gosteriyor. .
Ne istediginizi bilin!
Yasamdan ne beklediginizin farkinda olmak, sizi hedefinize bir adim daha yaklastirir
Is ve ozel yasamimizda olmasini istedigimiz ve degismeyen tek beklentimiz basaridir. Zaman zaman umutsuzluga kapilip ozguvenimizi yitirdigimizi dusunsek de aslinda basarinin sirri icimizde gizlidir.
Sizce basarinin tanimi nedir? Sizce iste basarili kisiler hayatta da basarili oluyorlar mi ya da okulda basarili olan kisiler mesleklerinde de ayni basariyi yakalayabiliyorlar mi? Bir de tersinden dusunelim: Okulda basarisiz olan bir cocuk is hayatinda da mutlaka basarisiz mi oluyor? Bildigimiz cok ornekler var; okul hayati zayiflarla dolu ama is hayatinda cok basarili olan kisiler. Bence isin puf noktasi, yaptigin isi sevmek ve o ise odaklanabilmek. Ayrica hayattaki basari her seyden daha onemli. Yasam basarisi da insanin hayatini anlamli kilacak bir seyler yapmasiyla olusuyor.
Neye odaklaniyoruz?
Arastirmalar beynin bir dusunceye 6-7 saniyeden fazla odaklanamadigini gosteriyor. .
Sonsuz kapasite
Beynin sonsuz bir kapasitesinin oldugunu biliyoruz. Beynimizde 100 milyar hucre var. Bu hucreler arasinda kurulan muazzam bir bilgi agi bulunmakta. Beynimiz en gelismis bilgisayardan 1000 kat daha hizli calismakta. Yani beynimizin cok buyuk bir gucu var. Yeter ki onu dogru programlayalim, icine dogru verileri girelim ve dogru bilgileri kaydedelim. Nasil bir arama motorunda arama bolumune ne yazarsaniz onunla ilgili bilgiler size geliyorsa beyniniz de aynen bir arama motoru gibi calismakta. Olumlu aramalar olumlu bilgileri sizin karsiniza getirmekte, olumsuz aramalar da olumsuzlari. Beyin ekraninizda ne gormek istiyorsaniz onunla ilgili arastirma yapin.
Hepimiz hayatta basarili olmak istiyoruz ama nasil basarili olabilecegimizi biliyor muyuz? Basarinin uc onemli ogesi var:
Odak,
kapasite ve
irade.
Odak bizim hedeflerimizi, isteklerimizi olusturuyor. Kapasite bizim bizim alt yapimiz, o isi yapmakla ilgili beceri ve yeteneklerimizin tumu ve irade de bizim itici gucumuz yani motivasyonumuz. Eger bu uc oge bir araya gelmezse basariya ulasamayabiliyoruz. Odak ve kapasitesi olan ama iradesi olmayan kisi; yapabilirim ama gucum yok diyor. Odak ve iradesi olan kapasitesi olmayan bir kisi; calisiyorum calisiyorum ama bir turlu olmuyor diyor. Istek ve kapasitesi olan ama bir odagi olmayan kisi de; yapabilirim ama ne yapacagimi bilmiyorum diyor. Yani basari icin odak, kapasite ve iradenin birlesmesi gerekli.
Olumlu dusunceler
Kendimize, vucudumuza iyi bakmamiz gerektigini, saglikli beslenmenin ve duzenli spor yapmanin vucudumuz icin ne denli onemli oldugunu biliyoruz. Peki zihnimiz icin de ayni ozeni gostermemiz gerektigini de iyi biliyor muyuz? Zihni istemedigimiz, korktugumuz, bizi kaygilandiran dusuncelerle degil gerceklesmesini istedigimiz dusuncelerle doldurup beslememiz gerekiyor. Bu hem zihin sagligi icin cok onemli hem de kendi hedeflerimiz ve isteklerimizin gerceklesmesi acisidan cok onemli.
Gorulen o ki insanlarin isleriyle kendileriyle ve hayatlariyla ilgili net hedefleri yok. Yani ne istedigimizi bilmiyoruz ama neyi istemedigimiz konusunda cok iyiyiz. Hepimiz mutluluk istiyoruz ama bizi mutsuz edecek seyleri dusunmekten bizi nelerin mutlu ettigini bilmiyoruz. Hepimiz para istiyoruz ama hic inanmayarak nasil olsa o paranin bize gelmeyecegini dusunerek o paralari istiyoruz.
Yasami iyilestirmek
Onemli olan istenecek seyi netlestirmek, onu gercekten istemek, inanmak ve ona sahip olunca neler yapacaginizi dusunmek. Isinde terfi etmek isteyen, daha cok para kazanmak isteyen bir kisi bunun nasil olsa olmayacagini dusunmek yerine aktif olup bununla ilgili ne gibi bir aksiyon plani olusturacagini dusunmeli. Burada onemli olan nokta, bu olumlu dusunceleri duzenli olarak her gun hayatimiza sokmak.
*** Dunya nufusunun sadece yuzde 1'i hedeflerini yazip belirliyor ve bu hedef kagidini cuzdaninda tasiyor ve bu kagidi duzenli okuyor. Bu kisilerin yuzde 90'i cok basarili kisiler. Benim size onerim, hayattan neler istediginize dair net olun. Isteklerinizi uzerinde dusunerek belirleyin ve bunlarin gerceklesecegine inanin. Gerekirse bir koctan veya danismandan destek alin cunku bu, kendi hayatinizi iyilestirmek adina attiginiz cok buyuk bir adim olacak.
Beynin sonsuz bir kapasitesinin oldugunu biliyoruz. Beynimizde 100 milyar hucre var. Bu hucreler arasinda kurulan muazzam bir bilgi agi bulunmakta. Beynimiz en gelismis bilgisayardan 1000 kat daha hizli calismakta. Yani beynimizin cok buyuk bir gucu var. Yeter ki onu dogru programlayalim, icine dogru verileri girelim ve dogru bilgileri kaydedelim. Nasil bir arama motorunda arama bolumune ne yazarsaniz onunla ilgili bilgiler size geliyorsa beyniniz de aynen bir arama motoru gibi calismakta. Olumlu aramalar olumlu bilgileri sizin karsiniza getirmekte, olumsuz aramalar da olumsuzlari. Beyin ekraninizda ne gormek istiyorsaniz onunla ilgili arastirma yapin.
Hepimiz hayatta basarili olmak istiyoruz ama nasil basarili olabilecegimizi biliyor muyuz? Basarinin uc onemli ogesi var:
Odak,
kapasite ve
irade.
Odak bizim hedeflerimizi, isteklerimizi olusturuyor. Kapasite bizim bizim alt yapimiz, o isi yapmakla ilgili beceri ve yeteneklerimizin tumu ve irade de bizim itici gucumuz yani motivasyonumuz. Eger bu uc oge bir araya gelmezse basariya ulasamayabiliyoruz. Odak ve kapasitesi olan ama iradesi olmayan kisi; yapabilirim ama gucum yok diyor. Odak ve iradesi olan kapasitesi olmayan bir kisi; calisiyorum calisiyorum ama bir turlu olmuyor diyor. Istek ve kapasitesi olan ama bir odagi olmayan kisi de; yapabilirim ama ne yapacagimi bilmiyorum diyor. Yani basari icin odak, kapasite ve iradenin birlesmesi gerekli.
Olumlu dusunceler
Kendimize, vucudumuza iyi bakmamiz gerektigini, saglikli beslenmenin ve duzenli spor yapmanin vucudumuz icin ne denli onemli oldugunu biliyoruz. Peki zihnimiz icin de ayni ozeni gostermemiz gerektigini de iyi biliyor muyuz? Zihni istemedigimiz, korktugumuz, bizi kaygilandiran dusuncelerle degil gerceklesmesini istedigimiz dusuncelerle doldurup beslememiz gerekiyor. Bu hem zihin sagligi icin cok onemli hem de kendi hedeflerimiz ve isteklerimizin gerceklesmesi acisidan cok onemli.
Gorulen o ki insanlarin isleriyle kendileriyle ve hayatlariyla ilgili net hedefleri yok. Yani ne istedigimizi bilmiyoruz ama neyi istemedigimiz konusunda cok iyiyiz. Hepimiz mutluluk istiyoruz ama bizi mutsuz edecek seyleri dusunmekten bizi nelerin mutlu ettigini bilmiyoruz. Hepimiz para istiyoruz ama hic inanmayarak nasil olsa o paranin bize gelmeyecegini dusunerek o paralari istiyoruz.
Yasami iyilestirmek
Onemli olan istenecek seyi netlestirmek, onu gercekten istemek, inanmak ve ona sahip olunca neler yapacaginizi dusunmek. Isinde terfi etmek isteyen, daha cok para kazanmak isteyen bir kisi bunun nasil olsa olmayacagini dusunmek yerine aktif olup bununla ilgili ne gibi bir aksiyon plani olusturacagini dusunmeli. Burada onemli olan nokta, bu olumlu dusunceleri duzenli olarak her gun hayatimiza sokmak.
*** Dunya nufusunun sadece yuzde 1'i hedeflerini yazip belirliyor ve bu hedef kagidini cuzdaninda tasiyor ve bu kagidi duzenli okuyor. Bu kisilerin yuzde 90'i cok basarili kisiler. Benim size onerim, hayattan neler istediginize dair net olun. Isteklerinizi uzerinde dusunerek belirleyin ve bunlarin gerceklesecegine inanin. Gerekirse bir koctan veya danismandan destek alin cunku bu, kendi hayatinizi iyilestirmek adina attiginiz cok buyuk bir adim olacak.
BEYNİMİZİ DURDURAN 10 FREN.
Vücudumuzu yöneten beynin, bazı baskılarla görevini yapamaz hale geldiği biliniyor. Yapılan bir araştırmada beynin düşünce ve tasarım yeteneğini en çok korku ve stresin engellediği belirlenmiş.
Beynin pırıltısını önleyen 10 unsur ise şöyle sıralanıyor:
Korku: Düşünceleri felce uğratıyor ve sağlıklı düşünmeyi engelliyor. Bu durumda kesin olarak korkunuzun kaynağını bulmanız gerekiyor.
Stres: Beyni en fazla durduran stres, fazla yüklenme anlamına geliyor. Çözüm: Görev dağılımı yapın, reddetmeyi öğrenin ve çok vaatte bulunmayı terkedin. En önemlisi de kalbinizi takviye edip, huzura kavuşturun. Bunu nasıl yapacağınızı biliyorsunuz.
Telaş:Yeteri kadar zaman olmadığını düşünüyorsanız, birinci derece önemli ile ikinci derece önemli ayırımı yapın.
Kurallar: Düşünmenizi engelleyen ilkelerinizi gözden geçirin ve kontrol edin.
Rutin olmak: Tek düze giden haya-tınızda değişik uğraşılar bulun. Yeni şeyler keşfetmeye açık olun. Malum, rutin dışına çıkmak moda.
Dikkat:Yeni şeyler keşfetmek ve tasarlamak için dikkat şart. Ancak çokça dikkatinizi çeken ve sizi rahatsız eden şeyi ortadan kaldırın. (Amman yanlış anlaşılmasın; yok edin değil, gözünüzden uzak tutun.)
Zaman baskısı: Yapacaklarınızı planlayın ancak ertelemeyin. Planınızı şartlara göre güncelleştirin.
Şüphe: Beyninizi kemiren bu hastalıktan kendinize güven duymakla sıyrılabilirsiniz. Kendinize güveninizi bir şeyi başarmak ve sonuca erdirmekle kazanabilirsiniz.
İsteksizlik: Yaptığınız şeyden hoşlanmıyorsanız, sevebileceğiniz yeni hedefler arayın. Hedef sözünü de çekip uzatmayın. Yani yeni işler, yeni amaçlar.
Kararsızlık: Kararsızlığın ilacı; bilgisine ve tecrübesine güvendiğiniz insanlarla danışarak alacağınız kararlardır.
Beynin pırıltısını önleyen 10 unsur ise şöyle sıralanıyor:
Korku: Düşünceleri felce uğratıyor ve sağlıklı düşünmeyi engelliyor. Bu durumda kesin olarak korkunuzun kaynağını bulmanız gerekiyor.
Stres: Beyni en fazla durduran stres, fazla yüklenme anlamına geliyor. Çözüm: Görev dağılımı yapın, reddetmeyi öğrenin ve çok vaatte bulunmayı terkedin. En önemlisi de kalbinizi takviye edip, huzura kavuşturun. Bunu nasıl yapacağınızı biliyorsunuz.
Telaş:Yeteri kadar zaman olmadığını düşünüyorsanız, birinci derece önemli ile ikinci derece önemli ayırımı yapın.
Kurallar: Düşünmenizi engelleyen ilkelerinizi gözden geçirin ve kontrol edin.
Rutin olmak: Tek düze giden haya-tınızda değişik uğraşılar bulun. Yeni şeyler keşfetmeye açık olun. Malum, rutin dışına çıkmak moda.
Dikkat:Yeni şeyler keşfetmek ve tasarlamak için dikkat şart. Ancak çokça dikkatinizi çeken ve sizi rahatsız eden şeyi ortadan kaldırın. (Amman yanlış anlaşılmasın; yok edin değil, gözünüzden uzak tutun.)
Zaman baskısı: Yapacaklarınızı planlayın ancak ertelemeyin. Planınızı şartlara göre güncelleştirin.
Şüphe: Beyninizi kemiren bu hastalıktan kendinize güven duymakla sıyrılabilirsiniz. Kendinize güveninizi bir şeyi başarmak ve sonuca erdirmekle kazanabilirsiniz.
İsteksizlik: Yaptığınız şeyden hoşlanmıyorsanız, sevebileceğiniz yeni hedefler arayın. Hedef sözünü de çekip uzatmayın. Yani yeni işler, yeni amaçlar.
Kararsızlık: Kararsızlığın ilacı; bilgisine ve tecrübesine güvendiğiniz insanlarla danışarak alacağınız kararlardır.
KISSADAN HİSSE .. YOLUMUZDAKİ ENGELLER
Eski zamanlarda bir kral, saraya gelen yolun üzerine kocaman bir kaya koydurmuş, kendisi de pencereye oturmuştu.
Bakalım neler olacaktı? Ülkenin en zengin tüccarları, en güçlü kervancıları, saray görevlileri birer birer geldiler, sabahtan öğlene kadar. Hepsi kayanın etrafından dolaşıp saraya girdiler. Pek çoğu kralı yüksek sesle eleştirdi. Halkından bu kadar vergi alıyor, ama yolları temiz tutamıyordu.
Sonunda bir köylü çıkageldi. Saraya meyve ve sebze getiriyordu. Sırtındaki küfeyi yere indirdi, iki eli ile kayaya sarıldı ve ıkına sıkına itmeye başladı. Sonunda kan ter içinde kaldı ama, kayayı da yolun kenarına çekti.
Tam küfesini yeniden sırtına almak üzereydi ki, kayanın eski yerinde bir kesenin durduğunu gördü. Açtı .. Kese altın doluydu. Bir de kralın notu vardı içinde ..”Bu altınlar kayayı yoldan çeken kişiye aittir” diyordu kral.
Köylü, bugün dahi pek çoğumuzun farkında olmadığı bir ders almıştı.
”Her engel, yaşam koşullarızı daha
iyileştirecek bir fırsattır ..”
Eski zamanlarda bir kral, saraya gelen yolun üzerine kocaman bir kaya koydurmuş, kendisi de pencereye oturmuştu.
Bakalım neler olacaktı? Ülkenin en zengin tüccarları, en güçlü kervancıları, saray görevlileri birer birer geldiler, sabahtan öğlene kadar. Hepsi kayanın etrafından dolaşıp saraya girdiler. Pek çoğu kralı yüksek sesle eleştirdi. Halkından bu kadar vergi alıyor, ama yolları temiz tutamıyordu.
Sonunda bir köylü çıkageldi. Saraya meyve ve sebze getiriyordu. Sırtındaki küfeyi yere indirdi, iki eli ile kayaya sarıldı ve ıkına sıkına itmeye başladı. Sonunda kan ter içinde kaldı ama, kayayı da yolun kenarına çekti.
Tam küfesini yeniden sırtına almak üzereydi ki, kayanın eski yerinde bir kesenin durduğunu gördü. Açtı .. Kese altın doluydu. Bir de kralın notu vardı içinde ..”Bu altınlar kayayı yoldan çeken kişiye aittir” diyordu kral.
Köylü, bugün dahi pek çoğumuzun farkında olmadığı bir ders almıştı.
”Her engel, yaşam koşullarızı daha
iyileştirecek bir fırsattır ..”
HAYATIN ÖZETİ
Kendini kendinle topla...
Herkes biliyor ki:
Herkes için her şey olamazsın
Her şeyi bir anda yapamazsın.
Her şeyi mükemmel yapamazsın.
Her şeyi herkesten iyi yapamazsın.
Sen de herkes gibi bir insansın.
Öyleyse:
En azından, birisi için önemli bir şey ol.
Bir anda sadece bir şey yap.
Bir şeyleri hep eksik bırakacağını hatırla.
Bir şeyi herkesten iyi yapmaya bak.
Böylece hiç kimsenin “senin gibi” olamadığını gör.
Herkesin herkes gibi olmaya çalıştığı yerde,
Sen “sen” ol, böylece herkesten daha iyi ol...
Herkes biliyor ki:
Herkes için her şey olamazsın
Her şeyi bir anda yapamazsın.
Her şeyi mükemmel yapamazsın.
Her şeyi herkesten iyi yapamazsın.
Sen de herkes gibi bir insansın.
Öyleyse:
En azından, birisi için önemli bir şey ol.
Bir anda sadece bir şey yap.
Bir şeyleri hep eksik bırakacağını hatırla.
Bir şeyi herkesten iyi yapmaya bak.
Böylece hiç kimsenin “senin gibi” olamadığını gör.
Herkesin herkes gibi olmaya çalıştığı yerde,
Sen “sen” ol, böylece herkesten daha iyi ol...
