" Ulu bir kavak ağacının yanında bir kabak filizi boy göstermiş.Bahar ilerledikçe bitki kavak ağacına sarılarak yükselmeye başlamış.Yağmurların ve güneşin etkisiyle müthiş hızlı büyümüş ve neredeyse kavak ağacıyla aynı boya ulaşmış.
Bir gün dayanamayıp sormuş kavağa:
" Sen kaç ayda bu hale geldin, ağaç? "
" On yılda ,’’demiş kavak. "
" On yılda mı? " diye gülmüş ve çiçeklerini sallamış kabak.
" Ben neredeyse iki ayda seninle aynı hizaya geldim bak ! "
" Doğru , " demiş ağaç , " Doğru "
Günler günleri kovalamış ve sonbaharın ilk rüzgarları başladığında kabak önce üşümeye sonra yapraklarını düşürmeye, soğukları arttıkça da aşağıya doğru inmeye başlamış.
Sormuş endişeyle kavağa:
" Neler oluyor bana ağaç ?"
" Ölüyorsun , " demiş kavak
" Niçin "
" Benim on yılda geldiğim yere, iki ayda gelmeye çalıştığın için."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder